Fréttir

Var að heyra í múttunni sem er víst komin með vængi, að hennar sögn.  Kvöldvaktin Ákvað var að gefa henni mænudeyfingu þannig nú dansar hún um gangana. 

Frekari rannsóknir hafa komið vel út þannig við vonum að hún hressist og fái að koma heim eftir helgi! 

Þótti henni vænt um að heyra allar kveðjurnar og átti ég að skila kveðju til ykkar allra!

Kær kveðja,

Kata Björg og Haffi Dan.  

 

 

Frá Kötu

Hæhæ.

Mamma bað mig um að setja nokkrar línur hérna inn til að leyfa ykkur að fylgjast með. 

Síðustu daga hefur henni versnað af verkjum og verið mjög ólík sjálfri sér.  Á miðvikudaginn var staðan orðin það slæm að við náðum að sannfæra hana um að fara upp á bráðarmóttöku. Við tók margra klukkustunda ferli eins og búast mátti við.  Einhverjar rannsóknir voru gerðar og var ákveðið að leggja hana inn á 11 E.  

Í dag sást á myndum gat á maganum sem er nálægt þar sem hún fékk gat síðast.  Miklir verkir fylgja þessu en sú unga stendur sig eins og hetja þarna niður frá.  Það fer vel um hana þarna en hún er í tvíbýli og fólkið á deildinni er afskaplega yndælt.

 Mun hún liggja einhverja daga inni og fara í frekari rannsóknir og hvílast.  

Vildi hún að ég kæmi því til skila að hún væri sko heldur betur ekki dauð úr öllum æðum og myndi birtast á skjánum innan tíðar!   Ef ég þekki hana rétt mun þessi sterka, yndislega kona koma hoppandi af deildinni! 

Jákvæðir straumar eru vel þegnir! =)

kærar kveðjur frá Ungverjalandinu,

Katrín Björg

 

Engar fréttir í dag

Lauk 22. geislatímanum í dag.  Meiningin var síðan að funda um stöðu mála og framhald.  Ekkert varð af fundi, doktorinn frestaði honum til morguns. Pestar geta bankað upp hjá þeim eins og hjá okkur hinum.   Mæti í mína vikulega lyfjagjöf á morgun og fæ þá vænatnlega einhverjar fréttir.  Ótrúleg vað maður getur brugðist illa við þegar fundum sem þessum var frestað.  Það er ekki svo að það sé hundraðí hættunni.  Engu að síður varð ég ekki of kát, eiginlega fúl þegar kollegi minn tilkynnti mér ,,mesufallið"og lét það  fylgja að þetta væri ekki mikið tiltökumál þegar hún varð vör við vonbrigðin mín.Vonbrigðin jukust alsvert einmitt þegar hún talaði niður til mín eins og krakka og vandaði um fyrir mér. Þau eiginlega stigmögnuðust. Ég var jú búin að niðurrnjörva þennan dag, viðbúin öllu og mínir nánustu ekki síður spenntir en ég. Ég tók hins vegar þá afar sknsömu ákvörðun að þræta ekki þennan þreytta kollega mínn og kvaddi.  Mín bíða þá  fréttir á morgun, vænti ég.  Leyfði mér að bruðla og keypti mér fallegan blómvönd á heimleiðnni.  Komst í gott skap og er bara hress.

Pestarskömmin er smátt og smátt að láta undan, er betri en á eitthvað í land.  Hef verið að rembast og paufast við verkefnavinnu en hefur sóst verkið seinlega, sjaldan haft jafn mikið fyrir einu verkefni.  Sé þó fyrir endan á því og þeim verkefnum sem ég þarf að skila fyrir jól, fer fækkandi.  Ætlað að dunda mér í jólaundibúning í fyrsta skiptið í mörg ár.  Hef hingað til verið að drukkna í vinnu og námi á þesum árstíma þannig að nú bíð ég spennt og hlakkar til.

Það þarf ekki mikið meira en að fylgjast með fréttum til að verða þungur og vilja breiða upp fyrir haus þessa dagana. Ráðamenn þjóðarinnar benda hver á annan þegar kemur að ábyrgð á efnahagsmálum þjóðarinnar.  Síifellt berast fleiri vísbendingar þess efnis að þeim hafi verið kunnugt um alvarlega stöðu bankanna en þagað yfir henni sem og eigi hlutdeild að málum. Þau viðbrögð ein og sér eru næg til að svipta ráðamönnum öllum trúverðugleika, svo bætast þær staðreyndir sem nú blasa við og enn eru ekki öll kurlkomin til grafar. Þetta á eftir að versna enn, trúi ég.  Er nokkuð  brugðið við afsögn Guðna, átta mig ekki alveg á stöðunni. Ólíkt honum að gefast upp og hverfa af vettvangi þannig að eitthvað meira en lítið býr þar að baki. Er ekki tilbúin til að taka afstöðu til þessa máls að svo stöddu.

Í stuttu máli var þessi dagur hálfgerður fýludagur setm úr rættist þegar á leið. Nýr dagur á morgun sem vonandi færir okkur einhverjar fréttir um gang mála.  Biðin er alltaf verst í þessu veikindaferli en ég breyti harla litlu með því að fara í fýlu. Er ekki Æðruleysisbænin kjörin yfirlestrar þegar reynir á þolrifin??

Einstök upplifun

Senn líður að því að fyrri hálfleik sé að ljúka í geislunum, þ.e miðað við fyrsta plan. Er u.þ.b. hálfnuð í mínum daglegum ferðum á geisladeild LSH og fór í vikulega lyfjaskammtinn í gær. Þetta hefur gengið ágætlega og það verður að segjast eins og er að ég þoli meðferðina ágætlega, hingað til. Ég finn nú greinilega að þeir heiftarlegu verkir sem hafa verið að plaga mig síðasta árið eru á undanhaldi, þarf minna af verkjalyfjunum og tek þau sjaldnar. Næturnar ennþá verstar eins og lög gera ráð fyrir. Á móti koma vaxandi aukaverkanir sem heldur er að aukast.  Húðin á fingurgómunum flagnar og ég eitt sprunguvæði sem auðveldar mér ekki vinnuna beint á lyklaborðinu. Ég þjáist af sívaxandi síþreytu og þegar ég tel að hámarki sé náð í þeim efnum, verð ég þreyttari. Ekkert sem kemur að sök, það er ekki svo að ég sé með stórt heimili og fullt hús barna. Mér er sagt að ,,eðlilegur svefn" hjá mér núna sé ekki undir 12-14 klst.á sólahring. Ég næ þeim tímaramma léttilega, eins og ég hafi aldrei gert neitt annað. Það virðist ganga ágætlega að ,,grilla" svæðið, er með mikinn brunaverk í vélinda sem er að þvælast þarna fyrir.Allt saman fyrirsjáanlegar aukaverkanir en hálfleiðinlegar.

Auðvitað er farið að taka í, ekki síst andlegu hliðina. Ég reyni að finna mér nóg til dundurs og hef það eiginlega en kannski ekki alveg það úthald og ég hefði kosið til að sinna því dútli mínu. Mér leiðist því eins og þetta heitir á góðrí íslensk, svo einfalt er það og kemur í bylgjum. Ég hef fallið ofan í þá gryfju, líkt og margur Íslendingurinn, að fyllast hálfgerðu vonleysi vegna stöðu efnahagsmála í landinu sem bætast ofan á eigið bölsýni í fjármálum. Horfurnar eru almennt rosalega dökkar og ekki var á það bætandi sem okkar bíður í vetur. Ég hef ekki leyft mér að hugleiða það til enda hvernig mín mál koma til með að líta út eftir nokkrar vikur, mánuði. Reynin að taka einn dag í einu og höndla hann fyrst. Það stoðar hins vegar lítt að vera með ,,strútsheilkennið" of lengi, einhvern tíman verð ég koma hausnum upp úr sandinum og meta stöðuna. Gerði það reyndar og afleiðingarrnar létu ekki á sér standa; ég varð bullandi svartsýn.

Þann sama dag fékk ég synjun frá TR en læknir minn hafði sótt um leigubílastyrk vegna daglegra ferða minna á LSH.  Matnefnd TR þótti ekki sannað að ég gæti ekki nota almenningssamgöngur til minna ferða í meðferðina. Ég hef aldrei verið dugleg að biðja aðra um aðstoð né að sækja um þann rétt sem ég kann að eiga. Þessi niðurstaða fór alveg með það. Mér finnst ég náttúrlega algjör aumingi, margur þarf að sætta sig við að komast ekki einu sinni í strætó en fá samt synjun fyrir öðru úrræði í okkar velferðarkerfi, þegar þörfin er augljós og er þá vandi þeirra oft viðvarandi um ókomna tíð.  Ég þarf ekki að kvarta en einhvern veginn er ég ósátt og kvarta því.  Ég er ekkert of góð til að taka strætó frekar en aðrir en þegar kemur að því að ferðast með honum í þessu ástandi verð ég að játa mig sigraða. Ég myndi sennilega ekki endast aðra leiðina miðað við stöðuna eins og hún hefur verið.

Ég hef alla tíð átt hábölvað með að biðja aðra um aðstoð eða stuðning. Ekki vegna þess að aðrir bjóði ekki upp á það, síður en svo, ég er bara vön því að gera hlutina og berjast fyrir þeim sjálf. Uppeldið líklega, við erum flest svona systkinin en tökum því ekki vel ef við megum ekki aðstoða aðra. Svona týpísk ,,eigingirnisafstaða" og ómeðvitaður hroki en það hefur reynst erfitt að kenna gömlum hundi að sitja í þessum efnum. Mér er það oft legið á hálsi og hef reynt að taka á þessu viðhorfi mínu. Í þessum veikindapakka verð ég að sækja rétt minn til að komast í gegnum ferlið en á á hins vegar ekki von á því að senda inn aðra umsókn til TR um styrk til ferðaflutnings. 

Einmitt þegar sjálfsmeðaumkvun mín stóð sem hæst í vikunni og ég sá sæng mína útbreidda í vetur með alla óvissuna um það hvort ég ætti yfir höfuð eitthvert heimili þegar líða tekur á veturinn, var mér rétt útrétt hönd úr átt sem ég hefði aldrei látið mér detta í hug, hvað þá hugleitt að taka við.  Sú útrétta hendi barst frá fólki sem ég þekki lítið, hef einungis haft örlítil kynni af og þótt alveg einstaklega lífsglatt og bjarstýnt fólk. Hef einmitt ímyndað mér að á því heimili ríki mikil glaðværð og gleði og oft reynt að taka mér þann hugsunarhátt sem mér finnst einkenna þetta fólk, mér til fyrirmyndar. Mér finnst kannski ekki rétt að útlista frekar með hvaða hætti þau rétta mér hendi og stuðning en get ekki sagt annað en að ég hef aldrei kynnst jafn mikilli manngæsku og mannkærleik og hjá þeim sem endurpeglast í viðhorfi þeirra til lífins og til okkar hinna.  Eftir miklar vangarveltur og heilabrot þekkist ég gott boð þessa fólks, í fyrsta skipti á ævinni þáði ég útrétta hendi frá ókunnugum, ef svo má að orði komast. Því tókst að sannfæra mig um að það væri svo rétt og þannig upplifi ég það nú.  Ég hef alla tíð verið allt of treg til að þiggja aðstoð annarra, í sama hvaða formi hún birtist og skýlt mig á bak við ,,ég get þetta sjálf"; ,,ég þarf ekki" o.s.frv. Hlý orð og andlegur stuðningur eru dæmi um ómetanleg framlög af hálfu annarra en við alltof feimin til að taka á móti.  Sú ,,gjöf" sem ég þáði þennan dag gjörbreytti ansi miklu fyrir mig á þessum tímapunkti og breytti mér að sama skapi. Hjartans þakkir fyrir mig, hjartahlýja fólk. Þetta var eintök upplifun og ómetanleg hjálp sem barst á hárréttum tíma.

Það er því margt sem hefur farið í gegnum kollinn síðustu dagana. Er ákveðin í að forðast að kafa ekki of djúpt í þær fréttir sem okkur berast af enfahagslífinu, mörgum sinnum á dag. Ég get hvort eð er ekki breytt því en get reynt að búa mig og mína undir það sem koma skal og reyna að miðla þvís em ég á, til annarra.'

Ástandið hjá krökkunum í Debrecen er óbreytt, hátt gengi og erfiðleikar með millifærslur há þeim nokkuð en þetta gengur þó og þau svelta ekki þó ólin sé hert. Farið að styttast í önnina í annan endan, þau bæði á kafi í hlutaprófum og hefur gengið vel. Kata hefur lagt áherslu á það sama og Haffi hefur gert,  að reyna að ná settu lágmarki í öllum hlutaprófum til að geta sloppið  við sum af lokaprófunum og stytta þannig prófatörnina og lengja að sama skapi jólafríið. Þau stefna á að vera heima um jólin en það er of snemmt að segja þar til um hvorum megin við verðum.  Við verðum alla vega saman.  Ég verð væntanlega á fullu í meðferðinni fram að jólum, púlsinn verður tekinn núna upp úr miðjum nóv, m.t.t. árangurs og næstu skrefa þannig að allt er skv. grófum dráttum ennþá. Hef aðeins dregist aftur úr geislunum vegna aukaverkana en ekkert teljandi samt. 

Svo virðist sem 3.-5. dagur eftir lyfjagjöf þýði veikindi og barlómur, ekkert sem er óasættnalegt eða óyfirstíganlegt. Sætti við það að helgarnar fara í það vera í bólinu og hafa það náðugt, finnst ég höndla þetta allt saman með glans á meðan ég er ekki með fötuna um hálsinn og stöðuga rugguveiki eins og var að gera út af við mig síðast. 

Framundan er áframhaldandi vinna við áætlanir og björgunarðgerðir. Ömurlega umóknarferli í okkar þunga velferðarkerfi  sem hreyfist á hraða snigilsins. Þar á bæ þykir eðlilegt að umóknarferli taki 6-8 vikur eftir að gögn berast í hús; Nota bene! Verð vonandi nógu brött á morgun til að ljúka einhverjum erindum.  Það virðist svo eilífðarverkefni að hringja í þessar stofnanir og minna á sig. Hrikalega leiðinleg verkefni, oj!

 

Vantraust

Ég fæ ekki betur séð en að Samfylkingunni sé ekki stætt á öðru en að slíta stjórnarsamstarfi við Sjálfstæðisflokkinn. Með yfirlýsingu sem þessari getur varla ríkt gagnkvæmt traust á milli ríkisstjórnarflokkanna.

Hafi þetta verið leikur Samfylkingarinnar til að milda kjósendur, verður þetta að kallast pólitískur afleikur, af því gefnu að forystan hafi ætlað sér að sitja í þessari ríkisstjórn áfram. 

Næsta skref er að fylgjast með viðræðum á milli Samfylkingar og VG. Það gefur auga leið.

Án þess að ég taki afstöðu til þessarar vantraustsyfirlýingar, hefði ég talið rétt að núverandi ríkisstjórn tæki á þeim málum sem hún kom þjóðinni í og kæmi skikkan á þau. Eðlilegt væri að horfa til kosninga í vor.  En vá, sprengjan er falllin.

Samfylking afneitar Davíð

Virðingarverð viðleitni

Mér finnst þessi ákvörðun menntamálaráðherra og stjórnar LÍN virðingaverð viðleitni til að koma til móts við nemendur erlendis og hér heima. Hnaut aðeins um skilyrðin sem sett eru; ,,Námsmenn þurfa að sækja sérstaklega um aukalán, en þau eru ætluð þeim sem eru í sárri neyð og verður hvert tilvik metið af stjórn sjóðsins". Hvergi kemur fram hvaða skilyrði flokkast undir ,,sára neyð" og þvði hætt við að mati á umsóknum verði huglægt, hverju sinni. 

Ég er ekki dómbær á það hvort að þessi viðleitni, sem hljómar upp á lán fyrir allt að 2 mán framfærslu erlendis og 1 mán hér heima, dugi til enda aðstæður nemenda ugglaust misslæmar, ekki síst reiknaðar  út frá  öðrum gjaldmiðli. Engu að síður er þetta skref í rétta átt.

Auk þess að þess að freista þess að bjarga því sem bjargað verður hjá mörgum,  er verið að undirbúa jarðveginn fyrir næsta skólaár með því að lækka tekjuskerðingu enda ljóst að fjöldi atvinnulausra verður stjarnfræðilegur og aðsókn í háskólanám nær hámarki. 

Í öllu falli tel ég að þessi ákvörðun stjórnvalda eigi eftir að létta mínum krökkum róðurinn í námi sínu í Debrecen. En talandi um krónuna í frjáslu falli og  veikingu hennar gagnvart evrunni, þá sýnist mér það vera barnaleikur einn miðað við stöðu forintunar, ungverska gjaldmiðilsins. Hún herðir víðar að; sultarólin, en hjá okkur.

 

Stjórnvöld koma til móts við námsmenn erlendis

Kemur á margt óvart

Ég er að mörgu leyti undrandi með niðurstöður þessarar könnunar.  Get ekki sagt að ég undrandi á því fylgishruni sem er hjá Sjáfstæðismönnum í þessari könnun, ég átti hins vegar von á því að það væri mun meira en þessar niðurstöður benda til.

Ég er ekki alveg að átta mig á stöðu Samfylkingarinnar; af hverju er fylgi þeirra  ekki að dala í sama mæli og hjá Sjálfstæðismönnum? Lækkar einungis um 1,7%. Hverju skyldi það sæta? Ráðherrar og þingmenn Samfylkingar verið duglegri að láta í sér heyra og leyft sér að vera á öndverðu meiði við forsætisráðherra en ekki hefur verið minna um ósamræmi og hreinar lygar beint fram í andlit þjóðarinnar.  Eftir hvaða mælistiku eru menn að fara í könnunum sem þessum? Báðir flokkar jafnábyrgir þegar kemur að öllum ákvöðrðunartökum og afleiðingum.

Fylgi VG kemur kannski ekki á óvart, þeir hafa verið í tísku og einver flokkur verður að vera vinsælli en aðrir. Mér finnst þeir reyndar ekki eigia innistæðu fyrir þeirri  5,3%  aukingu sem nú kemur fram. Lítið heyrst frá Ögmundi sem hefur verið upptekinn í störfum sínum fyrir BSRB og lítt uppbyggilegt komið frá Steingrími J. Hann er hins vegar alltaf reiður og notar hvert tækifæri til að láta reiði sína í ljós. Ég gæti reyndar trúað því að einhverjir kunni að meta bréfaskrifitir og símtal Steingríms til nágrannaþjóða okkar og ákall um hjálp. Við vitum hins vegar að þær bónleiðir skila engu til okkar beint, Steingrímur er nefnilega í stjórnarandstöðu og ræður engu.

Fylgisauking Framóknar kemur etv. ekki á óvart, sama og síðast um 10,4% , Guðni búinn að vera sýnilegur og  harðorður; nánast kjaftfor. Kannski ekki uppfullur af tillögum en þó, hann hefur varpað einhverjum fram. Innanbúðarátök hamla flokknum ennþá greinilega.

En þá er það rúsínan í pysluendanum, raunverulegur fallisti þessarar könnunnar; Frjálslynda flokksins. Mælist nú með 3,3% fylgi, gott ef það er ekki lægra en síðast. Flokkurinn á góðri leið með að þurrkast út. Hverju skyldi það sæta? Ekki heyrst múkk í mönnum frá því að síðasti miðstjórnarfundur var haldinn. Allir þegja þunnu hljóði.  Einstaka boffs í formanninum þegar aðspurður um helstu úrræði gegn fjármálakreppunni. Ekki eru nýstofnuð félög á höfuðborgarsvæðinu og víðar farin að skila sér í auknu fylgi flokksins. Ekki heyrst orð frá FF vegna þeirra kannana sem hafa verið gerðar upp á síðkastið og benda á sídalandi fylgi. Hvað skyldi valda þögninni og fylgishruninu í raun?

Íslandhreyfingin mælist með 1% fylgi, það skyldi þó ekki verða að það næði að hækka á næstu misserum??

En ég get ekki annað en spurt mig; hvað ræður vali þeirra sem taka þátt í könnunum sem þessari? Skyldi þetta snúst allt um ESB umræður og aðild?

 

 

Fylgi VG meira en Sjálfstæðisflokks

Mótsagnir

Ekki laust við að mér hafi brugðið þegar geint var frá umræddu símtali fjármálaráðherra og A. Darling í Kastljósi í kvöld. Gat ekki betur heyrt og séð að fjármálaráðherra hafi farið heldur frjálslega með staðreyndir þegar hann var inntur eftir þessu símtali fyrir nokkru.  Þar kannaðist hann ekki við að nokkuð hafi komið fram sem gæti útskýrt harkaleg viðbrögð Darling sm leiddu svo til þess að við vorum sett á lista með hryðjuverkamönnum.  Árni lét sem hann kæmi gjörsamlega ofan af fjöllum. Ég eiginlega skil ekki hvernig hann gat leyft sér það miðað við þær staðreyndir sem nú liggja fyrir.

Ég ætla forðast að taka of stórt upp í mig núna, ætla að lesa mér betur til, en ég held að mér sé nú óhætt samt að halda því fram að mikil mótsögn er í því sem kom fram í máli fjármálaráðherra þann 7. október og þeirra staðreynda sem liggja nú fyrir. Ég skil reynda ekki af hverju þessi gögn sem Kastljós birti kvöld, hafa ekki fyrir löngu verið lögð fram, ekki síst af hálfu fjármálaráðherra á sínum tíma. Ég hef svo sem sagt það fyrr og geri það enn; ekki er öll kurl komin til grafar enn. Við eigum öruggleg eftir að sjá eitthvað meira skrautlegt af aðgerðum/aðgerðarleysi stjórnvalda. Þetta fer að verða eins og í spennandi reyfara.

Þó að mótsagna gæti í ansi mörgu af því sem stjórnvöld hafa látið frá sér opinberlega, breytir það því ekki að aðgerð Breta vegna bankamálanna er með öllu óafsakanleg og úr takt við það sem getur talist eðlileg valdbeiting. Að setja þjóðina á lista með hryðjuverkum er sennilega með grófari dæmum um mibeitingu valds stjórnvalda þó leitað væri langt aftur í söguna. Þá aðgerð eigum við Íslendingar ekki að liða. 

Það er ekki laust við að maður upplifii kvíðahnút í maganum í hvert sinn sem fréttir berast af fjármálaklúðrinu og vinnubrögðum stjórnvalda, fjárfesta og ,,óreiðumanna".  Svo íþyngjandi er þetta ástand að maður er ekki einu sinni að ergja sig á eða hafa áhyggjur af arfabrjáluðu veðri þennan sólahringinn. Ég breiddi bara teppi upp undir brigspalir, kveikti á kerti og tók fram prjóna. Ekkert annað að gera í stöðuni. 

Samtal Árna og Darlings

Og enn þegja stjórnvöld þunnu hljóði

Vafasamur sá heiður okkar að skipa sæti á þessum lista. Enn aðhafast ráðherra og þar með ríkisstjórn ekkert í þessum efnum. Síðasta yfirlýsing forsætisráðherra var lituð ,,diplómatískri" og rómatískri hulu. Össur kvað þó fastar að orði, hann má eiga það.

Við Íslendingar eigum að slíta stjórnmálasambandi við Breta.  Sá skaði sem ráðherrar þeirra hafa valdið verða seint að fullu metnir og þaðan af síður tekinn til baka.

 

Landsbanki í slæmum félagsskap

Rambar ríkisstjórnin til falls?

Mér þykja þessi eilífu fundarhöld ráðherra ríkisstjórnar fyrir luktum dyrum æði leyndardómsfull að verða. Ráðherra boðar í sífellu til blaðamannafundar, gefur engin eða loðin svör þegar á hólminn er komið, Samfylkingin með alls kyns yfirlýsingar um samstöðu og einhug og ég veit ekki hvað og hvað. Björn jafnvel farinn að ýja að kosningum, svona undir rós. Ber meira á þessum dularfullu og loðnu skilaboðum út í samfélagið eftir að Ingibjörg snér til baka úr veikindaleyfinu.

IMF virðist lykillinn að því að við getum rétt úr kútnum, samt liggur ekki enn fyrir hvort við munum sækja um lán til þeirra eður ei. Menn tala undir rós í þeim efnum sem öðrum. Ekkert samræmi á milli þess sem ráðherrar láta frá sér og þess sem ráðamenn INF gefa út.

Þetta fer að verða eins og spennand farsi í breskri sakamálasögu. Í öllu falli ,,spúký". Svei mér ef það hriktir ekki í stoðum á stjórnarheimilinu? Mér sýnist menn ættu að fara íhuga sína stöðu og líta á jarðveginn.  Það skyldi þó aldrei vera.................

Engin niðurstaða enn