Ekki öll kurl komin til grafar

Mig skal ekki undra þó ráðamenn hafi tekið sinn tíma í að vinna með þessi mál öll sömul og fátt fengist af viti frá þeim fyrstu sólahringana eftir að skellurinn kom! Í hópi þeirra sem hlýddu á niðurstður úr þessari svörtu skýrslu voru Í hópi áheyrenda voru hagfræðingar frá Seðlabankanum, fjármálaráðuneytinu, einkageiranum og háskólasamfélaginu.

Það er ekki oft sem mig setur á hljóðan. Ég er kjaftstopp! Ekkert, nákvæmlega ekkert mun verða til þess að ríkisstjórn og aðrir ábyrgir aðilar endurheimti trúverðugleika og traust. Menn eiga að samstundis að víkja. 

Bankaskýrsla undir stól

Depurð

Það er ekki laust við að ég finni fyrir depurð eftir þá rússibanaferð sem þjóðinni hefur verið boðið ,,,frítt upp á" uppá síðustu vikuna. Á ég þá ekki einungis við afleiðingar  sem skapast hafa af græðgi  íslenskra fyrirtækja, þáttöku stjórnvalda í sukkinu eða beina þátttöku fjárglæframanna heldur og einnig þá meðferð sem þjóðin hefur nú fengið í timburmönnum og eftirmálum þess klúðurs sem upp er komið. Erlendir ráðherrar og fjölmiðlar hafa undanfaraið, í kapp við hvorn annan, hafa verið óstöðvandi í að úthúða okkur sem þjóð og sumum hefur ekki munað um að setja á þjóðina hryðjuverkalög. Myndi sennilega endurtaka leikinn, ef eitthvað er.

Á sama tíma og þjóðin er að uppgötva í raun þá stærðargráðu sem tap íslensku þjóðarinnar er og átta sig á umfangi efnhagskreppunnar í öllum heiminum, hafa ráðmenn okkar búið yfiir vitneskju um að svona kynni að fara svo mánuðum skiptir. Það er okkur, almúganum, að verða ljóst eftir því sem þjóðin er upplýst meira, hægt og bítandi.  Fáum ískaldar staðreyndir í smá skömmtum en svo virðist sem kjörnum þingmönnum okkar lands hafi verið ljós þessi hætta um efnahagshrun í langan tíma og á ég þá ekki einungis við um stjórnarliða. Hvernig í ósköpunum getur það hafa átt sér stað án þess að það læki út í fjölmiðla og til þjóðarinnar?

Menn eru æfir út í íslenska banka, fjárfesta, fjárglæframenn og hinn almenna Íslending sem ekki er óhultur á gögum Lundunáborgar sem stendur. Menn eru æfir eftir þátt Silfur Egils í dag og þá ýmist í garð Egils sem hagaði sér náttúrlega ekki eins og fullorðinn maður eða í garð Jóns Ásgeirs sem menn telja að kunni ekki að skammast sín.

Hvernig sem ábyrgðin dreifist og hverjir  eru raunverulegir sökudólgar er ekki útséð með ennþá en ljóst er að okkar kreppa er einungis hluti af stórri alheimskreppu og útilokað fyrir einhvern einn eða tvo tugi manna að bera alfarið ábyrðg á. Að minnsta kosti ef sá hópur manna er af jarðríki.  Það mun skýrast síðar og verða skráð í mannkynssöguna, enginn vafi á því. 

Það sem mér þykir alvarlegast í því víti sem þjóðinni hefur verið boðið upp á síðstu 2 vikurnar er sjónarspil stjórnvalda. Ráðamenn sett upp þá rullu á svið okkar að þeir hafi ekkert vitað, að þróun mála hafi komið þeim í opna skjöldu, þeir þekki ekki til málanna og beri þ.a.l. enga ábyrgð. Sí sona hafa þeir leikið hlutverkið 2 síðustu vikurnar og ég, líkt og flestir, trúað þeim.  Gat meira að segja fallist á þau rök að sýna ráðherrum Breta ákveðna þolinmæði í því skyni að leysa megi mál við þá á diplómatískan hátt þó  hryðjuverkalögum væri beitt á okkur sem er náttúrlega þjóðarógn. Treyst þarna mati ríkisstjórnar sem alls ekki vildi fara í átök við Bretana og hafa enn ekki viljað sækja um astoð til IMF á meðan kannað yrði hvaða skilyrði bankinn myndi setja. Ég var reiðubúin til að sýna þolinmæði á meðan menn voru að vinna vinnu sína, að ég hélt. 

En þetta var allt eitt sjónarspil, þjóðin fékk ekki réttu skýringarnar, það hlýtur að liggja ljóst fyrir eftir atburði helgarinnar. Ríkisstjórnin telur hagsmunum sínum betur borgið með því aðhalda raunverulegum ástæðum leyndum. Eru ekki sáttir við innkomu IMF, hafa ugglaust aðra þræði uppi í ermi sér. Hugsanlega mun Borwn launa þeim greiðanna og liðka eitthvað til með ríkisstjórninni fyrir að fara ekki í hart vegna hryðjuverkalaganna. Við fáum það ugglaust staðfest þegar ferað líða á vikuna næstu.

Ég hef verið á þeirri skoðun að núverandi ríkisstjórn og stjórn Seðlabankans eigi að klára að vinna þau skítverk sem þessir aðilar kölluðu yfir þjóðina. Það hefði aldrei verið hægt að komast hjá áhrifum sem nú ríða yfir heim allan en vissulega hefði mátt lágmarka þau hér innanlands.  Mér er það  ljóst að þessum stjórnvöldum er ekki treystandi og útilokað að treysta þeim til að semja fyrir þjóðina. Það virðast vera aðrir hagsmunir en þjóðarinnar sem ráða för. Því á að skipta út  kjörnum fulltrúum Alþingis, þjóðin á að fá utanaðkomandi aðstoð hlutlausra aðila til að stýra peningamálum fyrst um sinn, rjúfa þing og kjósa til Alþingis á ný.

Vonbrigði mín í garð stjórnarandstöðunnar eru mikil. Þeir hafa staðið í hliðarlínunni undanfarna sólahringa, bæði Ögmundur, og Steingrúmur J og bent þjóðinni á það að þeim hafi verið kunnug sú hætta sem steðjaði að fjármálastefnu ríkisstjórnar síðustu misserin. Að þeir hafi marg reynt að benda stjórnvöldum á þá staðreynd.  Nei, það gerðu þeir nefnilega ekki. Þeir láku þessum bölsýnisspám sínum ekki  til fjölmiðlanna - eða hvað? Ekki fjölluðu þeir um þann heimsendir sem framundan væri skv. áliti þeirra félaga. Með öðrum orðum horfðu þeir upp á þjóðarskútuna sigla í strand án þess að koma ,,skipverkum" til bjargar. Standa núna eins og tveir sveitarkarlar uppi á mjólkurbrúsum við heimreiðina og kalla; við vissum þetta, við sögðum þetta! FF þegja þunnu hljóði, einhverra hluta vegna. 

Ég hef alla vega komist að þeirri niðurstöðu eftir miklar vangaveltur þessa helgina að hvorki ríkisstjórn né stjórnarandstæðingum er treystandi til að gæta hagsmuna þjóðarinnar, ekki miðað við það sem nú liggur fyrir. Það mun ekki koma mér á óvart ef sú frétt verður birt á næstunni að við vorum, þetta litla land" lítið peð til að þyrla upp moldvirðri vegna enn stærra máls sem ýmsar ríkisstjórnir, fleiri en okkar, ber einhverja ábyrgð á.  Þau  stjórnvöld sem styðja óhefta útrás fjármálamanna og fyritækja taka beinan þátt í öllu sukkinu. Trúlega með hagsmuni þjóða sinna og efnahag að leiðarljósi en græðgin finnst alls staðar og nær að skjóta rótum víða.  Fjármagni fylgja völd og þar sem peningar völd  eru fyrir, þar eru áhrif og ítök.   Dæmið er ekkert flókið og flest mál upplýsast um síðir.

 Ég vissi sem flestir aðrir að framundan yrðu erfiðir tímar en ég var með hausinn djúpt ofan í sandinum. EKki eru öll kurl komin til grafar og ég hygg að þau sé mun ljótari en a.m.k. meðalJóninum dettur í hug. Spunaleikur ríkisstjórnar síðustu 7-10 dagana hefur ekki hvað haft þar áhrif. Ég skil hins vegar mun betur þetta pat og fum sem einkennt hafa vinnubrögðin, hver vill bera ábrygð á viðbragðsáætlunum sem þeim sem þjóðin hefur orði vitni af þar sem allt púðið fer í að bjarga pappírum og mús?

Ég ríf mig upp úr depurðinn á morgun, vona að öðrum takist að hefja það ferli, ekki síst þeim sem misttu ævistarf sitt í versta klúðri sögunnar með einu pennastriki ríkisstjórnar. Það hefði hugsanelga verið hægt að milda áhrifin, ef menn hefðu verið betur upplýstir og gripið fyrr til aðgerða.

Á hraða snigilsins

Mér finnst með eindæmum sá hægagangur sem einkennt hafa stjórnvöld þegar kemur að gjaldeyrisviðskiptum og ekki síst nemendum erlendis. Svo virðst sem þau hafi enga viðbraðgsáætlun í gangi heldur taki á málum einhverng veginn og einhvern veginn eftir því sem þau koma upp. Nemendur erlendis hafa verið að lenda í vaxandi mæli alla vikuna og sumir hafa ekki getið tekið út af kortum sínum síðustu daga.

Við erum með Íslendinga, jafnvel okkar eigin börn, sem geta ekki tekið út pening fyrir húsaleigu og mat. Það eina sem heyrist frá stjórvöldum er að þetta muni vætanlega lagast fyrri hluta næstu viku. Mér sem móður léttir nú ekki mikið yfir því að heyra það. Það að vita af því að maginn og matarskápar séu tómir, veldur mér mikilli vanlíðan, satt best að segja. Hrikalegt að vita að krakkarnir séu  svöng. Hvað er hægt að gera? Það tekur lengri tíma að senda út pakka, viku í það minnsta. Það er ekkert sem maður geturgert akkúrat núna.

Við sættum okkur ekki við slíkar aðstæður heima, því er ekki komið á fót einhvers konar hjálparaðgerðum fyrir okkar nemendur og aðra Íslendinga erlendis, líkt og gert er fyrir hina ýmsu áhættuhópa hér heima. Ég er þess fullviss að foræstisráðherra myndi ekki sætta sig við að vera matarlaus í 4-5 daga og geta ekkert gert í stöðunni. Húsnæðismálin í uppnámi þannig að krakkarnir geta ekki uppfyllt frumþörfum mannsins með mat, drykk og húsaskjól. Hraðbankarnir verið að lokast í hverju landinu á fætur öðru;  Bretlandi, Norðurlöndunum, Hollandi og núna Ungverjalandi.

Málið er alvarlegt en fær litla umræðu. Hvað er í gangi hjá okkur?  Mér er illt í hjartanu.

Námsmenn erlendis í vanda

Veðrið og ,,gigtin"

Svei mér ef ég er ekki farin að silja eldri borgara sem tengja veðurfar við heilsufarið. Veðrið búið að vera rysjótt, hífandi rok, rigning og eiginlega skítakuldi. Heilsufarið á þessum bæ eftir því, verkirnir  með vesta móti, líkt og gerist með gigtverki í kulda.  Fátt eitt hefur bitið á fjandann.  Afrakstur dagsins því í samræmi við ástand.

Hef þó fylgst með atburðum helgarinnar og líkt og þjóðin, með öndina í hálsinum.  Því kemur yfirlýsing forsætisráðherra til þjóðarinnar rétt fyri svefinn á óvart; ,,ekki þörf á aðgerðapakka"... !  Hvað er eiginlega í gangi?  Hefur ríkisstjórnin verið með björgunarsveitaræfingu eða fimleikasýningu síðustu sólahringana? Henni hefur alla vega tekist að halda þjóðinni og fjölmiðlamönnum við efnið. Þvílík spenna.  Samkomugestir voru hafðir af fíflum, ef niðurstaða þeirrar vinnu sem fram hefur um helgina er sú að ekki er þörf fyrir frekari aðgerðir.

Mig skal ekki undra þó stjórnaradstöðuflokkunum hafi ekki verið boðið með í dans í þessum leik.  Ríkisstjórnin vill stjórna allri athyglinni og beina henni í þá átt sem hentar þykir. Hvað skyldi liggja hér að baki og hvað er það sem þolir ekki dagsins ljós að svo stöddu? Það verður forvitinlegt að fylgjast með í morgunsárið og á næstu dögum.

Ég er alla vega fegin að helgin er liðin, vona að veðrið og þar með heilsufarið verði betra á morgun. Nóg að gera enda í sterastuði.  Ekki veitir af til að ráðast á okkar ,,fullkomna" heilbrigðis- og velferðarkerfi.

Hvað varðar ríkisstjórnina þá er hún fallin í mínum huga, trúverðugleiki enginn.

Stjórnarandstaðan útilokuð

Mikið gengur á þessa helgina og augljóst að vandi þjóðarinnar er meiri en ríkisstjórnin hefur viljað viðurkenna fram til þessa. Allir sem vettlingi geta valdið og eiga fjármagn eru tilkvaddir sem og forstumenn launþegana.

Einn hópur situr þó úti í kuldanum; stjórnarandstaðan. Hvernig í ósköpunum dettur ráðherrum það í hug að undanskilja forystumenn þingflokka stjórnarandstöðunnar í krísu sem þessari? Hvernig má það vera að þegar allir þurfa að snúa bökum saman, ræður pólitískur hroki för? Hvað hafa menn að fela sem ekki er þegar komið upp á yfirborðið?

Þessi vinnubrögð eru ekki beinlínis til þess fallin að skapa trúverðugleika og traust meðal þjóðarinnar. Þjóðin stendur á öndinni og fylgist með fréttum  af fundum hér og þar sem berast með reglulegu millibili í netfjölmiðlum og alltaf  fjölgar fundarmönnum og þeim hópum sem boðaðir eru að fundarborðinu.

Flestir gera sér grein fyrir því að hér er mikil alvara á ferð. Því ættu allir kjörnir fulltrúar Alþingis að sitja við fundarborðið til að finna sameiginlega lausn að málum. Það hlýtur að stuðla að þjóðarsátt ef allir umbjóðendur þjóðarinnar komi að málum og taki þátt í úrlausn þeirra.

Þvílík hneisa og afleikur ríkisstjórnarinnar, enn og aftur.  Nú var lag að skapa þjóðarsátt um lífsviðuværi þjóðarinnar og afkomu.

Ráðherrar og þingmenn koma og fara

Dösuð

Það er ekki laus við að ég sé dösuð, líkt og öll þjóðin virðist vera eftir fréttir síðustu sólahringana. Seðlabankinn búinn að taka ákvarðanir fyrir Alþingi varðandi Glittni og samsæriskenningar um að með þeim gjörningum sé Davíð Oddsson að ná fram hefndum við Jón Ásgeir hjá Bónus. Háværar raddir eru uppi um að sagan sé ekki öll sögð enn, að meira sé í vændum, t.d. samruni Landsbanka og Glittnis. Menn stunda leynifundi í húmi nætur, hafa trúlega vanmetið fjölmiðlavaktina sem virðist, aldrei slíku vant, vera ágætlega vakandi. Spurning um hvort og hver annast upplýsingaflæði þar á milli. Ekkert kemur á óvart lengur, alla vega í þeim efnum.

Ég hef svo sem ekki misst svefn vegna atburða síðustu daga í íslensku efnahagslífi en hugur minn er óneitanlega hjá þeim fjölmörgu sem missa sparnað sinn og sjá á eftir fjárfestingum sínum út um gluggan. Slík reynsla hlýtur að vera ólýsanleg og erfið öllum, þó sumir séu meira bólstraðir en aðrir.  Áhrifin eru víðtæk, ekki einungis gagnvart einstaklingum heldur og einnig samfélaginu öllu. En hver græðir? Þegar stórt er spurt, er fátt um svör og enn ekki hægt að sjá það fyrir.

Mér koma hins vegar viðbrögð Samfylkingamanna mjög á óvart. Ef ég hef skilið fréttaflutning rétt, þá fengu froystumenn flokksins ekki að vera með í þeim leik sem fór fram í skjóli nætur síðustu sólahringana. Þingmenn flokksins hafa lýst því yfir að sjálfsagt hafi þetta verið eini raunhæfi möguleikinn í stöðunni gagnvart efnahagslegu lífi hér á landi. Formaður Samfylkingarinnar er af eðlilegum ástæðum afsökuð, þegar kemur að yfirlýsingum en ekki heyrist mikið í varaformanni og ráðherrum flokksins. Vangaveltur eru uppi um hvort að gjörningur ríkisstjórnar hafi verið löglegur. Svör við því liggja ekki enn fyrir en þau rök sem hafa heyrst í dag þess efnis að svo sé ekki, eru mjög sannfærandi. 

Ég hef verið hugsi yfir fleiri atburðum en þessu fjármálavafstri Seðlabankans að undanförnu. Ber þar hæst að nefna málin innan Frjálslynda flokksins. Þó að ég tengist þeim flokki ekki beint né sé ötull fylgismaður hans, ligg ég ekki á því að hafa stutt Kristinn í gegnum tíðina.  Átök innan flokksins hófust fyrir tæpum 2 árum þegar Jón M. vildi inngöngu í flokkinn en Margtét Sverris lagðist gegn því, ekki síst vegna hatramrar afstöðu Jóns í málefnum innflytjenda. Þjóðin þekki þá sögu alla, flokkurinn klofnaði, Margrét ákvað að bjóða sig gegn sitjandi varaformanni en laut lægra haldi og yfirgaf flokkinn ásamt stuðningmönnum sínum. Klofinn og í sárum gekk FF til kosninga og tapaði all nokkru fylgi. Fengu þó 2 þingmenn í Norðvestur kjördæmi sem ætti að vera áreiðanlegur mælikvarði á styrkleika þeirra frambjóðenda sem þar voru í kjöri. Annar þeirra var Kristinn og voru einhverjir innan FF ekki sáttir við inngöngu hans í flokkinn. 2 sitjandi þingmenn misstu sæti sín, Sigurjón Þórðar og Magnús Þór en 2 nýjir komu inn; Jón M og Grétar Mar. Þá sögu þekkja allir. 

Síðustu mánuðir hafa einkennst af ótrúlegu skítkasti og hatrömmum deilum af hálfu Jóns armsins inna FF í garð Kristins H. Deilurnar virðist lítið vera uppi á borðum innan flokksins heldur leiddar fram á stærra svið í fjölmiðlum. Deilurnar hafa, á yfirborðinu, snúist um það hvort Jóns-armurinn taki of djúpt í árina í málefnum innflytjenda en margir telja svo hafa verið, þ.á.m. Kristinn. Rótin á deilunum er his vegar í raun barátta um völd og togstreitu. Mér virðast deilurnar snúast í raun um það að Sigurjón er fúll yfir því að hafa ekki fenigð stöðu framkvæmdarstjóra sem formaðurinn hafði þó lofað fyrir kosningar, næði hann ekki inn á þing. Nú Magnús var ekki síður svekktur að komast ekki inn á þing, fékk starf hjá flokknum og formanninum. Síðan voru menn ráðnir til ýmissa verka hjá flokknum og fór Jón M þá í fýlu yfir því að hafa ekki haft neitt vægi í þeim ráðningum.Hvað eftir annað og sérstaklega upp á síðkastið hefur Jón kvartað yfir því að formaðurinn stæði sig ekki sem skyldi, vægi flokksmanna í Reykjavík og á höfuðvorgarsvæðinu væri of lítið o.s.frv. Sigurjón, Magnús og Viðar hjá ungum FF, hafa verið sérstakir hirðsveinar Jóns og breitt út boskapinn. Grétar Mar sá eini sem heldur sig utan við opinbera umræðu, alla vega ennþá.

Um þessi ágreiningsefni hafa innbirðis deilur innan FF snúist. Þeim hefur þó verið hleypt inn á allt annan farveg og á yfirborðinu snúist um einn mann sem bæði ku vera óalandi og óferjandi. Klappstýrur úr röðum Jóns armsins virðast hafa það eitt fyrir stafni að heimsækja bloggsíður til að breiða út boðskapinn um þann einstakling og hefur hvergi verið til sparað í lýsingum.   Það hefur verið fróðleg lesning að fara yfir öll þau ummæli sem Kristinn hefur fengið frá eigin flokksfélögum. Mörg þeirra erog Kristinn og þurft að sitja undir jafn miklu níðskrifum og hann. Kannski Jónas frá Hriflu?

Mér er það óskliljanlegt með öllu að sjá það út hvernig sá hópur manna sem lagst hefur gegn Kristni, ætlar sé að ná inn auknu fylgi flokks með því að beina fjölmiðlaumræðunn að rógherferð og níðskrifum um einn flokksmann umfram aðra. Slíkar uppákomur þurrka út allan trúverðugleika, bæði gagnvart þeim einstaklingum sem slíka háttsemi stundar og gagnvart flokknum sem heild. Hvaða skilaboð er þessi hópur að senda út til kjósenda? Að þeir megi ekki fylgja eftir opinberri stefnu flokksins? Að einungis útvaldir séu sumum þóknanlegir?   Stjórnmálamenn með skítlegt eðli og haga sér í samræmi við það, uppskera alltaf. Kjósendur nýta ekki atkæði sitt aftur til þeirra sem fara illa með umboð sitt.   Ég geri mér fulla grein fyrir því að ég er hlutdræg í umfjöllun minni en veit að hún er rétt hvað varðar rógburð og níðskrif þar sem ég styðst við það sem menn skilja eftir sig á bloggsíðum, bæði sínum eigin og annarra. 

Mikill er máttur Kristins, á því er enginn vafi.  En að menn óttuðust hann eins og raun ber vitni þannig að allt sé lagt í sölurnar til að ryðja honum frá svo Jón M komist nær formannsstólnu, kom mér kannski svolítið á óvart. Menn skulu hins vegar ekki verða undrandi á því að næstur verður formaðurinn sem fær útreið og verður látinn flúka.  Sigurjón og Magnús verða þar næstir, annað hvort gert bandalag við þá eða þeir látnir fara.  En ætli Frjálslyndi flokkurinn verði yfir höfuð til í næstu kosningum? Trúlega ekki ef menn halda áfram á þessari braut.

Það verður fróðlegt að fylgjast með störfum Alþingis og framvindu þessara mála á næstu dögum. Aþingi verður sett á morgun með pompi og pragt og ballið byrjar.  Hvaða afstöðu mun þingið taka gagnvart Seðlabankanum og Glittni? Hvernig verður skipan alþingismanna?

Er annars búin að hafa það náðug  í dag, gerði það viljandi. Svaf þegar mér sýndist, horfi á sjónvarpið þegar mér datt í hug og vafraði á netinu þegar ég nennti. Gaf mér tíma til næðis og hugsana. Ef allt gengur upp, liggja mínar niðurstöður og framhaldið fyrir á morgun, þ.e. minn dómsdagur. En slíkar staðreyndir fölna í samanburði við það sem dynur yfir þjóðina þessa dagana. Vonandi fer allt á sem besta veg.

 

Krúsindúlla

Kata og Haffi gátu ekki lengur staðist mátið og fengu sér eina krúsindúllu. Þvílík fegurð! Að sjá loppurnar á henni, þvílíkt bangsaskott

Veit að litlan kúrir hjá Kötu á nóttunni

 

 

 

 

 

 

 

 

Tegundin heitir Mountain Bernaise og kemur upphaflega frá svissnesku Ölpunum. Litla stýrið er tík og rúmlega 7 vikna. Ungverska nafnið er Lottý en leit stendur yfir varðandi framtíðar nafn hennar. Það verður að vera mjög flott og lýsandi fyrir þennan hnoðra. 

Krakkarnir þekkja vart annað en að hafa hund í famelíunni, því veit ég að þessi gullmoli á eftir að veita þeim tóma gleði, svona eftir að ,,uppvaxtarárunum" lýkur, alla vega.

Sú stutta kemur til með að þurfa mikla hreyfingu en aðstaðan á nýja staðnum þeirra býður einmitt upp af næga útiveru. Þau eru nánast uppi í sveit, með kornakra, vinnuvélar og hefðbundinn búskap allt í kring. Ótrúlega heppin. Til hamingju með nýja fjölskyldumeðlimin

 

 

Á rólinu

Ósköp tíðindalítð héðan af vígstöðvunum. Hef hangið í því að vera rólfær síðustu vikuna, sef eins og mér sé greitt fyrir það í yfirvinnu. Næ illa að sofa á næturnar vegna verkjanna sem þó eru heldur skárri eftir að ég fór að taka allra handa lyfjakokteila til að draga úr þeim.  Er allan daginn að fá mér kríu, ..leggja mig aðeins" klukkutíma hér og klukkutíma þar. Hef reyndar ekkert fyrir því, sest í stól eða í sófan og BANG! Fékk einverjar bév... magapest um helgina og vissi lítið af mér en er öll að koma til.

Mér hefur fundist tíminn fljótur að líða í sumar og haust, þrátt fyrir því að vera heima yfir engu nema sjálfri mér og tíkunm. Síðustu 2 vikurnar hafa þó varla mjakast áfram sem tengist trúlega þeirri staðreynd að ég er orðin ansi þreytt á því að bíða og bíða eftir því að fá botn í mín mál. Unnið er að því í rólegheitunum, allt tekur óratíma. Fer í magspeglun í fyrramálið til að tékka hvort sárið sé ekki gróið. Hef engar áhyggjur af spegluninni, hef ekki tölu yfir það hversu oft ég hef farið þannig ég kvíði engu þar. Hún tekur fljótt af.

Hef meiri áhyggjur af miðvikudeginum en þá er fyrirhuguð ástunga á brjóstholi til að ná sýni frá þeim stað sem einhverjar breytingar virðast vera að láta kræla á sér. Er bókstaflega ,,terrified" með mína nálarfóbíu að fara í ástunguna vakandi. Fannst það þó skárri kostur en berkjuspeglun, mér til sælla minninga haustið 2006. Auðvitað á ég ekki að láta svona en ég þoli ekki nálar, er eins og ósamvinnuýður krakki í þeim efnum. Ég reikna með að ástungan verði gerð í deyfingu, gæfi mikið fyrir létta svæfingu þar, takk fyrir. Mér skilst ég þurfi síðan að liggja eitthvað eftir ástunguna áður en ég fæ að fara heim. Ætli niðurstöðu sé nokkuð að vænta fyrr en eftir viku til tíu daga. Enn meiri bið sem sé en að henni lokinni ætti ég að vita hvað ég er að kljást við. Mér finnst allt þetta hafa verið á hraða sigilsins. Hefði ekki trúað þessu fyrirfram nema að þetta var nákvæmlega eins og fyrir 2 árum. Þá tók greingaferlið rúmar 8 vikur.

Það hefur verið fátt annað í stöðunni en að bíða og bíða, halda geðheilsunni og bölva í hljóði. Sætta sig við ástandið eins og það er. Mér hefur reynst það fjan... töff, vil drífa hlutina af strax, ekki seinna en í gær, þar sem því er komið við. Hef ekki verið það brött að geta haft eitthvað af viti fyrir stafni en held mig alltaf við það markmið að komast út í búð daglega, rétt til að viðra mig og búa mér til erindi út fyrir hússins dyr. Úthaldið býður ekki upp á heimsóknir, verslunarferðir o.s.frv.  Veðrið og kuldinn hafa gert þar strik í reikninginn. Vonandi fer það að skána. Ég skil nú gamla fólkið sem hugsar mikið um veðrið og virðist ekki tala um margt annað. Veðrið hefur nefnilega ekki einungis áhrif á sálartetrið heldur og einnig líkamlega líðan.  ,,Gigtin" versnar svo sannarlega þegar kalt er í veðri o.s.frv.  Ég fann mikin mun á mér úti á Krít í þeim efnum. Mjög notalegt, satt best að segja.

Í öllu falli vona ég að biðtíminn framundan verði styttri en sá sem liðinn er. Þetta er svooooo   drepleiðinlegt  Við eigum gott heilbrigðiskerfi en einhvern veginn virkar það á hraða snigilsins. Ugglaust margar skýringar á því en engu að síður óásættanlegt. 

Reyni að einbeita mér að innanhúss vandræðum og gaurangi hjá ónefndum stjórnmálaflokkunum til að stytta næstu bið. Af nógu er að taka í þeim efnum

 

Afmæliskveðja

Litla systir mín, sem þó er nokkur stærri en ég, á afmæli í dag. Innilegar hamingjuóskir með daginn. Mér tekst vonandi að koma þér á óvart með allt mitt gullfiskaminni, rétt náði þér fyrir miðnætti!

Nú hefst undirbúningurinn af fullri alvöru fyrir stóra daginn að ári liðnu!

Guðjón Arnar næstur

Mínar spár um innri mál Frjálslyndra flokksins sl. haust virðast vera að ganga eftir. Með innkomu Jóns Magnússonar í flokkinn á sínum tíma og þeim átökum sem fylgdu í kjölfarið mátti öllum vera ljóst hvert stefndi. Fyrsta skrefið var að víkja Magréti Sverrisdóttur úr flokknum með því að strípa af henni allar fjaðrir enda hún hindrun fyrir Bakkabræðurna Jón M, Magnús Þór og Sigurjón Þórðar. Forðmaðurinn virtist annað hvort ekki hafa séð í gegnum þessa leikfléttu eða borið gæfu til að afstýra þeirri sundrung sem varð  meðal flokksmanna og lét berast með. Ásteitingsefnið var ekki síst málefni innflytjenda en Margréti fannst málflutningur Bakkabræðra bera keim af útlendingahatri. Fjölmargir fylgdu henni í þeim skoðunum og nokkuð fækkaði í flokknum. Síðan hafa verið 2 stríðandi fylkingar innan hans varðandi innflytjendamálin; annars vegar þeir sem fylgja yfirlýstri stefnu Frjálslyndra flokksins og hins vegar þeir sem hafa fylgt róttækum Bakkabræðrum að máli og ber þar hæst að nefna hinn hjáróma formann ungra FF, Viðars Guðjohnson. 

Nú beinast spjótin að Kristni H en sem starfandi þinglokksmaður hefur hann fylgt yfirlýstri stefnu FF og í samráði við formann flokksins og reynt að draga heldur úr öfgafullum  málflutningi Bakkbræðra. Hafa þeir oftar en einu sinni froðuflett yfir þeirri bíræfni þingflokksformannsins.  Fyrir nokkrum vikum fór Sigurjóni Þóðrarsyni að berast opinberar stuðnings yirflýsingar héðan og þaðan og hann hvattur til að fara gegn sitjandi formanni á næsta landsfundi. Formaður ungra FF hefur farið þar fremstur í flokki, Magnús Þó og Jón M hafa ,,verið hlésmegin" í þeirri umræðu svona útavið.  Sigurjón hefur tekið ,,hólinu" eins og kettling sem er strokið og skorast auðvitað ekki undir áskorun sem þessari. Jón M hins vegar nýlega kosinn formaður félags FF í Reykjavík enda löngu ljóst að hann ætlar sér frekari landvinnunga innan FF. Hann virðist hafa stuðning til þess, miðað við yfirlýsingu miðstjórnar nú á dögunum.

Atburðarrás síðustu vikna hefur ekki verið flókin flétta og mynstrið auðlesanlegt. Allt frá komu Jóns M. inn í flokkinn hefur borið á pirring og sundurleysi. Ekki bætti úr skák þegar félagarnir Magús og Sigurjón duttu af þingi en aðrir komust inn og/eða héldu sínum þingsætum. Áttu erfitt með að sætta sig við að Kristinn færi inn í þeirra kjördæmi en ekki þeir. Það duldist engum. Sigrujón taldi víst að Kristinn hefði komið í veg fyrir að hann fengi framkvæmdarstjórastöðu inan flokksins ef að illa færi í kosningunum. Magnús fær að fljóta með, a.m.k. ennþá. Hann þykir nokkuð ör og fljótfær þannig að það spurning hvernig gengur að beisla ,,orku" hans.  Viðar reynist ágætis málpípa fyrir Bakkabræður enda heyrist hátt í þeim unga manni þó innihaldið sé fremur rýrt.

Allar götur síðan hefur mátt lesa í spilin þá strategíu að koma Guðjóni Arnari frá og þar með Kristni H og það með að beina athyglinni að Kristni til að byrja með til að slá ryki í augu flokksmanna.  Ekki gátu menn setið endalaust á sér og beðið eftir að þau meðlöl verkuðu enda virðast sumir sjá Sigurjón Þórðar í hyllingum sem formann og Jón Magnússon sem næstráðanda. Jón M ætlar sér örugglega frekari landvinninga síðar. Þar sem meintar ávirðingar sem beindust að Kristni virtust ekki hagga formanninum hafa tjöldin verið dregin frá og spjótin í síauknum mæli að berast að formanninum sjálfum.

Formaðurinn hefur reynt að stýra skútunni og  sætta þessi ólíku öfl innan flokksins sem slást um það hvort að fylgja eigi eftir stefnu hans eða að hygla undir persónulegum metnaði og valdaþörf einstakra flokksmanna og þingmanna. Grétar Mar virðist styðja sinn formann, a.m.k. ennþá en fróðlegt verður að sjá hvað verður í þeim efnum. Ekki er að sjá að viðleitni formannsins sé að skila árangri því óðum stefnir í enn aðra hallabyltinguna. Síðast var Margréti fórnað og hennar stuðningsmönnum, nú er formaðurinn sjálfur ásamt Kristni á gapastokk Bakkabræðra.

Gangi strategía Bakkabræðra eftir verður harla lítið eftir af Frjálslynda flokknum á næstu misserum. Bakkabræður hafa fælt ótal manns frá flokknum vegna öfgakenndra skoðana sinna. Kannski hafa þeir aflað nýs fylgis vegna þeirra, það má vel vera en alla vega mælist það fylgi ekki ekki. Jón M mun ekki hleypa Ólafi F inn í borgarstjórnarkosningarnar eftir tæp 2 þannig að hann er væntanlega úti. Þekki ekki alveg nógu vel til að sjá hvern Jón M ætlar sem arftaka hans þar á þeim vettvangi. Kannski hann vilji sitja þar sjálfur eða koma Magnúsi Þór þar inn þar sem hæpið er að hann fái eitthvert fylgi meðal Vestlendinga eftir árangur sinn í kjördæminu síðustu misserin.  Ég hygg að pólitísku starfi hans sé lokið á þeim vettvangi.

Hvað sem öðru líður tel ég víst að með óbreyttu áframhaldi mun annað hvort Frjálslyndi flokkurinn í sinni upprunalegu mynd hafa þurrkast út  í næstu alþingiskosningum og nýr flokkur tekin við sem gæti borið nafnið ;Öfgasinnaðir frjálslyndir harðlínumenn" eða að núverandi formanni og forystumönnum  flokksins hafi tekist að tukta sína menn og hreinsa ærlega til innan herbúðar þannig að flokkurinn standi undir því nafni að vera frjálslyndur flokkur.

Bakkabræðrum liggur augljóslega á í sínum landvinningum þannig að ekki virðist rými fyrir upprunalega stefnu flokksins. Skil eiginlega ekki í þeim að vera bara ekki búnir að kljúfa sig út, í nýjum flokki væru þeir alvaldir þar sem þeirra stefna myndi blómstra og allur sá stuðningsskari sem þeir eiga innan FF gætu flygst í kringum þá líkt og jólatré. Það yrði fróðlegt að sjá hversu fjölmenn sú hirð yrði og hvað fylgið myndið mælast hjá þeim flokki.

Össur Skarphéðinsson sér ástæðu til að blogga um öfgamenn FF og er það vel. Finnst mér hann komast vel að orði eins og oft áður og hittir naglan á höfuðið. Ég læt það hins vegar liggja á milli mála hvort að Kristinn H eigi heima innan Samfylkingarinnar enda ekki mitt að svara því. Boðið er hins vegar höfðinglegt.

Hvað sem mínum vangaveltum líður, má öllum vera það ljóst að Bakkbræður ætla sér gegn sitjandi formanni og koma honum frá, þrátt fyrir hjáróma yfirlýsingu Jón M. um annað. Allir vita betur. Þeim munar ekkert um að ryðja nokkrum súlum og sleggjum um koll í leiðinni. Það er svo annað mál hvort þeir hafi burði til þess.

Össur býður Kristin H. velkominn í Samfylkinguna