Jamm og jæja

Þá iggur fyrir málefnasamningur á milli H-lista og VG í minni, fyrrum heimasveit. Treysti því að fyrrum félagi minn og oddviti VG hafi tryggt niðurnjörvaðan og skriflegan samning og ritskoðað smáa letrið. 

Enn á ný er allt í uppnámi í pólitiíkinni þó meintur orsakavaldur sé horfinn á braut. Er það ekki sagt um sannleikan að hann komi alltaf fram í dagsljósið,  fyrr eða síðar?

Traust mitt er öllu meira gagnvart fulltrúum Vinstri Grænna en til ofurlæknisins enda gott fólk þar á ferð. En einhver veginn læðist að mér sá ótti að þeir muni sjá eftir þessum samningum. Við sjáum til hvað setur. Þætti ekki verra að mér skjátlaðist, íbúanna vegna. Nóg er komið af skotgrafahernaðinum og moldvörpuhættinum. Í öllum samfélögum er að finna úlf í sauðagæru, ekkert sveitarfélag er undanskilið. Það kemur mér nokkuð á óvart að sjá hver talsmaður hins nýja meirihluta er, kannski er hann næsti oddviti eða jafnvel nýji sveitarstjórinn?

 

 

Nýr meirihluti í sveitastjórn Dalabyggðar

Er þetta sem koma skal?

Ég fylltist óhug og viðbjóði þegar ég las þessa frétt. Hvað er að gerast í þessu litla landi okkar og hvert stefna ungu kynslóðirnar? Að láta sér detta í hug að grýta lifandi og varnarlaust dýr er fyrir neðan minn skilning. Fyllerí afsakar ekki þessa mannvonsku.

Ekki það að ég ætli allri ungu kynslóðinni slík ódæðisverk en mér finnst bera meira á tilvikum sem þessum. Kettir og hundar pýndir, kveikt í sinu, sorpgeymslum og íbúðarblokkum. Munnsöfnuðurinn og framkoman oft slík að maður snýr sér í heilhring af forundran. Ég kýs að trúa því að þetta séu undantekningarnar.

Ég hef það sterklega á tilfinningunni að næstu kynslóðir fyrir ofan verði að íhuga sinn gang og meta hvað betur má fara í uppeldinu. Það virðist heyra til undantekninga ef börn og unglingar beri virðingu fyrir foreldrum sínum og þeim sem eldri eru. Við þurfum ekki annað en að skreppa út í búð til að komast að því.

Réttast er að skikka þá sem koma svona illa fram við varnarlaus dýr, í einhvers konar samfélags- og/eða dýraþjónustu þar sem þeim verði kennd umgengni og virðing fyrir þeim sem minna mega sín. Ef varnalaus dýr eru grýtt, hvað þá með varnalaus börn?  Þetta er hrikalegt!

Köstuðu grjóti í ær og lömb

Stjórnvöld þögul

Hækkanir á eldsneyti virðast engan endi ætla að taka. Svo virðist  spá eins starfsmanns  á einni bensínstöð ætli að rætast en hann spáði því fyrir nokkrum mánuðum síðan að verðið á díselnum myndi fara yfir 200 kr. per líter.  Það vantar ekki mikið upp á að sú spá gangi eftir. Það hvarflaði ekki að mér að trúa manninum á sínum tíma.

Ekki heyrist múkk í stjórnvöldum, álögur ríkisins enn óbreyttar og engar líkur á því að þær muni lækka. Engin viðbrögð, engar mótvægisaðgerðir.  Ekki hef ég orðið vör við að aksturspeningar á vegum ríkisins hafi hækkað í samræmi við þessar hrikalegu eldsneytishækkanir, svo dæmi sé nefnt.

Sjái stjórnvöld ekki ástæðu til að grípa í taumana og bæta stöðu neytenda nú, verður það aldrei. Svo virðist sem ríkisstjórnin ætli ekkert að leggja að mörkum til að draga úr áhrifum þeirrar efnahagskreppu sem nú tröllríður öllu. A.m.k. ekki þegar kemur að einstaklingum. Ríkisstjórnin er hins vegar boðin og búin til að styrkja fyrirtækin með lækkuðum sköttum og bankana með ýmsu ráðum. Ætli næsta skref hennar verði ekki að setja bráðabirðgalög sem heimilar bönkum að seilast í vasa lífeyrissjóðanna? 

Þingvallastjórnin hefur margsýnt fram á það að hún starfar ekki fyrir þegna landsins. Þeirra kjör eru ekki höfð að leiðarljósi. Landsbyggðin og þá ekki síst sjávarplássin mega hennar vegna þurrkast út. Þessi ríkisstjórn er handónýt, svo einfalt er það

Eldsneyti hækkar um 6-7 krónur

Tillögur Frjálslyndra

Fjrálslyndir hafa löngum haft ákveðnar skoðanir á kvótakerfinu og telja það með öllu óviðunandi. Öllum er ljóst að sú leið sem farin var á sínum tíma og enn er unnið eftir er ekki að skila sjávarbyggðum árangri. Ég hlýt því að velta því fyrir mér hvort markmið Halldórs og Sjálfstæðismanna á sínum tíma hafi einmitt verið það að þurrka út sjávarbyggðirnar. Í öllu falli hefur kvótakerfið gert ríka enn ríkari og hinn venjulega sjómann snauðari. Sjávarbyggðirnar svelta og fólksflótti viðvarandi vandamál. Staðreyndir sem ekki er hægt að þræta fyrir.

Stefna Sjálfstæðismanna hefur verið skýr og það sama gildir með Framsóknarmenn, a.m.k. í stjórnartíð Halldórs. Hún er öllu óljósari nú, þó reynir Guðni að spyrna fótum og auka heimildir. Honum er svo sem vorkunn að þurfa að hreinsa til eftir fyrrum formann. Ég eiginlega hef ekki hugmynd um hvar Vinstri Grænir eru í þessu máli, Steingrímur og Jón Bjarnason tala og tala en ég fæ ekki skilið hvert þeir vilja stefna í þessum málum. Hugsanlega að hætta að veiða með öllu, ekki síst út frá dýraverndunarsjónarmiðum.

Frjálslyndir hafa talað gegn núverandi kvótakerfi og gagnrýnt það harkalega. Það sem mér hefur líkað hvað best í málflutningi þeirra er að þeir koma  með haldbær rök og leggja fram tillögur til  úrbóta. Eini flokkurinn sem gerir það. Forsenda þess að hægt sér að rökræða málin er sú að leggja fram valkosti og tillögur. Einstefna skilar engu.

Mér sýnist fleiri tillögur liggja uppi á borðum Frjálslyndra eftir landráðsfund þeirra í dag. Jón Magnússon leggur til að félagsmönnum gefist kostur á að viðra hugmyndir sínar um aðild að ESB. Auðvitað er það engin spurning, umræðuna þarf að taka, hvort heldur sem menn eru jákvæðir eða neikvæðir gagnvart aðild. Afstöðu er ekki hægt að taka með neinum vitrænum hætti fyrr en allir kostir og gallar liggja upp á borðum. Persónulega er ég alfarið á móti aðild, hef kynnt mér málin rækilega en það kann að vera að einhverjir fletir komi upp sem ég hef ekki íhugað, fari fram hreinskilin og heiðarleg umræða. Hræðsluáróður eða skipanir verka öfugt á mig í þessum málum sem öðrum.

Ég get ekki sagt að ég þekki mikið til innra starfs Frjálslynda flokksins en það hefur vart farið fram hjá nokkrum að ágreiningur er um áherslur í málefnum innflytjenda eða a.m.k hvernig eigi að leggja þær áherslur fram. Einhverjar skærur hafa verið á milli blokka innan flokksins líkt og gerist trúlega innan flestar flokka þar sem margir sækjast eftir áhrifum og völdum. Mér er minnistætt hvernig ástandið var í Framsóknarflokknum í valdatíð Halldórs.

Það er hins vegar grátlegt þegar menn geta ekki unnið saman sem ein heild, ekki síst út á við. Auðvitað er alltaf einhver skoðana- og málefnaágreiningur, það er heilbrigt ástand. Hins vegar er ástandið orðið sjúkt þegar menn geta ekkit tekist á á málefnalegum forsendum og gert út um ágreining innbyrðis. Ferlegt þegar menn bera ágreining út í fjölmiðlana og kljást á þeim vettvangi. Traust og trúverðugleiki hverfur út um gluggan og andstaða gegn skoðunum og stefnu flokka eykst. Skiptir engu máli hversu málefnaleg rökin eru þegar tiltrúin er horfin.Öllu hópastarfi fylgir málamiðlun í einhverri mynd. Aðalatriðið er að menn viðurkenni skoðanafrelsi hvors annars, það er sjaldnast hægt að segja að einhver ein skoðun sé hin eina rétta. 

FF er ungur flokkur sem þáist m.a. af vaxtarverkjum.  Hann er fremur fámennur  og því smár í  sniðum. FLokkurinn  hefur goldið fyrir innbyrðis ágreining, fylgið sýnir það. Flokksmönnum virðist einnig hafa fækkað ef marka má fréttir.  Ákveðin stöðnun og í sumum tilvikum afturför hefur einkennt hann síðustu misseri.  Innbirðis skærur hafa dregið úr honum þrótt. Vonandi snúa menn þróuninni við, manni sýnist landráðsfundurinn hafa verið málefnalegur og að menn hafi gengið sáttir frá borðum í kvöld. Forystan þarf að snúa vörn í sókn, flokkurinn þar að komast upp úr ,,æskuárum" sínum og bernskubreki til að vaxa og dafna eðlilega.  Það er einu sinni svo að til þess að hópur njóti sín og komi sterkur út þarf að nýta og virkja styrkleika allra sem taka þátt í starfinu. Sú aðferð að ,,kenna öðrum" um ófarir skilar engu, menn verða að setjast niður, greina og viðurkenna vandan og leggja síðan fram áætlun um það hvernig eigi að leysa hann og hefja flokkinn til vegs og virðingar. 

Það þarf skamman tíma til að rífa niður góðan orðstýr og traust en mjög langan tíma að endurheimta hvorutveggja. Vonandi bera menn þá gæfu að rétta kúrsinn.

 

220 þúsund lesta jafnstöðuafli

Loksins, loksins.......

Þá liggur fyrir að Vilhjálmur ætlar að bakka og eftirláta öðrum stólinn. Hættir þó ekki alveg, fær að ljúka ferlinum ,,með reisn" eftir 28 ár í borgarpólitíkinni.  Hann velur Hönnu Birnu sem eftirmann sinn, trúlega það skynsamlega í stöðunni en úff, hún er soddan ,,kuldaboli" að það hálfa væri nóg. Í hvert sinn sem hún tekur til máls er hún hvöss, þurr á manninn og alltaf eins og hún sé reið. Í vörn? Ég veit ekki. Hún er ugglaust hörkudugleg og ákveðin er hún en mikið vantar á ,,karisma" í hennar persónuleika. Ábyggilega góður stjórnandi og harður húsbóndi en ég er ekki viss um að hún sé leiðtogi að sama skapi. Menn munu hins vegar ekki komast upp með neitt múður undir hennar stjórn.

Menn skáluðu í kampavín í tilefni dagsins. Kannski einhverjum hafi dottið í hug að hella mýkingarefni í glas væntanlegs borgastjóra. Það kynni að verka.

Hver  áhrif þessa síðbúna útspils Sjálfstæðismanna kemur til með að hafa áhrif á fylgi þeirra í kosningunum 2010 er trúlega of snemmt að spá fyrir um. Maður skyldi ælta að sjálfstæðisflokkur ásamt fulltrúm Íslandshreyfingarinnar væru búnir að koma sér út úr pólitík ævilangt eftir frammisöðu síðustu tveggja ára. Það sama mætti segja um fulltrúa Samfylkingarinnar og VG en fulltrúar allra  flokka hafa gerst sekir um sama athhæfið. Þeir hafa fallið í þann pyttinn að taka persónulegan metnað og valdaþorsta fram yfir hagsmuni borgarbúa. Það eitt ætti að þurrka þess kjörnu fulltrúa út af kortinu í næstu kosningum

Kosningahegðun landans hefur hins vegar sýnt það í gegnum tíðina að ,,pólitísk" minni þeirra er á við minni gullfiska.  Það sem gert er á hluta þeirra í dag er gleymt ámorgun, hvað þá eftir 2 ár.

Hanna Birna verður borgarstjóri

Röng skráning lögheimilis?

Þessi frétt kemur svolítið á óvart. Hefði haldið að ráðherran hefði verið það skynsamur að vera með raunverulegt lögheimili í Þykkvabænum þegar hann færði sig um kjördæmi fyrir síðustu kosningar.  Ef marka má þessa frétt þá búa pólskir verkamenn á Kirkjuhvoli. Ekki hef ég forsendur til að meta hvort fréttin er sönn eður ei en ljótt er ef satt er.

Landsbyggðarþingmenn hafa þurft að halda tvo heimili á meðan þeir gegna störfum á þingi og slíkt er mjög kostnaðarsamt. Það sér hver heilvita maður, ekki síst ef þingmenn eru með fjölskyldu. Það er því ekkert eðlilegra en að þeir fái ákveðinn styrk vegna tvöfaldrar búsetu. Auk þess sinna margir þeirra  kjördæmum sínum vel, mörg þeirra eru gríðalega víðfeðm og stór þannig að mikill tími og kostnaður er í ferðalög. Það mætti hins vegar íhuga þann möguleika að hafa ferðakostnað vegna kjördæmanna árangurstengdan eða eftir eknum kílómetrafjölda og fjölda daga þannig að þeir fái greitt eftir raunverulegum ferðakostnaði. Sumir þingmenn eru nefnilega ansi rólegir í tíðinni og sinna kjördæmum sínum lítið ef þá nokkuð nema korter fyrir kosningar.

Lög um lögheimili eru mjög skýr, enginn má hafa lögheimili nema á þeim stað sem  sem hann hefur fasta búsetu á og/eða sækir sína vinnu frá. Undanþegnir þeim ákvæðum eru þingmenn og námsmenn.  Þessi undanþáguákvæði gefa þessum einstaklingum möguleika á að vera með tvö heimili. Undanþágan nær einnig tímabundið til sjúklinga undir ákveðnum kringumstæðum. 

Mér finnst viðbrögð ráðherrans hálf vandræðaleg, hann kemur með yfirlýsingar þess efnis að hann þiggi ekki neinar greiðslur vegna lögheimilsins og bregst móðgaður við. Fer eiginlega í fýlu, skellir hurðum og tekur ekki síma.  Það má satt vera með greiðslurnar en aðalatriðið er í mínum huga það að annað hvort er hann með lögheimili og búsetu í kjördæminu eða ekki. Um það snýst málið. Ef ekki þá ætti kjörnir fulltrúar sveitafélagsins  löngu búið að gera athugasemdir  og leiðrétta búsetumál ráðherrans og hans fjölskyldu.  Það er lögbundið hlutverk þeirra og rétt skráning lögheimila íbúa sveitarfélagsins er á þeirra ábyrgð. Nógu hart hafa sveitarfélög gengið að þeim sem vilja búa og eiga lögheimili í heilsárshúsum sínum enda mikill viðbótakostnaður sem hlýst af slíkri búsetu utan aðalskipualgs, t.d. vegna þjónustu og vegagerðar svo fáein dæmi séu nefnd.  Slíkum beiðnum er bókstaflega synjað. Hvað þá með búsetu sem ekki er til staðar.  Hér ber sveitarfélagið og Hagstofa Íslands töluverða ábyrgð ásamt ráðherranum sjálfum. 

Ég ætti vel að kannast við lögin, er enn minnistætt þegar félagar mínir í sveitarstjórn reyndu að kæra mig út úr sveitarfélaginu á meðan ég stundaði nám í Reykjavík.   Menn lögðu mikið á sig þar og lögðust lágt.  Þeir höfðu ekki erindi sem erfiði.  Hins vegar gekk mér öllu ver að flytja okkar lögheimili út úr sveitarfélaginu á síðasta ári, hafðist í byrjun þessa árs eftir ítrekaðar tilraunir og var ég þá farin fyrir nokkru síðan. Ekki lá mönnum á að kæra mig út þá enda menn skynsamir að halda í útsvarstekjurnar. Mér lá hins vegar á, orðin þreytt á ýmsum ofsóknum. 

Í öllu falli á að vera auðvelt fyrir ráðherran að skýra málið, honum er það reyndar skylt. Skráning lögheimilis lýtur lögum. Annað hvort á hann heimili á Kirkjuhvoli eður ei.  Svo einfalt er það.  Það getur ekki verið flókið að upplýsa það hvort að ráðherran búi þar með sinni fjölskyldu þegar hann er ekki að sinna þingstörfum. Neiti hann að svara þeirri fyrirspurn, er hægt að snúa sér til sveitastjóra sveitarfélagsins sem ætti að vera með búsetumál ráðherrans á hreinu og ber að svara slíkri fyrirspurn. 

Segja ráðherra brjóta lög með rangri lögheimilisskráningu

Það lá í augum uppi

Svo fór sem mann grunaði, forstjóra OR sagt upp störfum. Einhver hlaut að þurfa að ,,axla ábyrgð" og fá refsinguna. Pólitísk klúður frá upphafi til enda og embættismaður látinn taka pokan sinn. Vilhjálmur og hans lið situr enn, það gera flestir aðrir borgarfulltrúar sem komu að málum einnig.

Er það svo að kjörnir fulltrúar séu það veruleikafirrtir að halda að borgarbúar og aðrir landsmenn sjái ekki í gegnum þennan skrípaleik? Ég tel engar líkur á því að forstjóri OR hafi haft þau völd að ráða för einn og sér. Það vita held ég allir. Mig skal ekki undra þó Sjálfstæðismenn séu búnir að missa alla trúverðugleika og traust borgarbúa. Það sama gildir um borgarstjóran en vinsældir hans eru í sögulegu lágmarki. Í þessu tilviki hefði hann geta haft áhrif á gang mála, tel ég. 

Ekki það að ég hafi einhverja sérstaka skoðun á forstjóranum. Faðir minn valdi hann sem eftirmann sinn reyndar fyrir 10 árum og taldi hann hæfan og góðan eftirmann. Margt hefur komið í ljós síðar í stjórnunartíð Guðmundar og hef ég ekki alltaf verið sátt. En ég hef svo sem ekki haft allar forsendur á hreinu heldur.   Núverandi forstjóra tel ég arfaslakan enda ekki með neina sérþekkingu í orkumálum þó lögfróður sé. Álít hann gegna sínu starfi í krafti pólitískra áhrifa og því einungis strengjabrúða.

Í mínum huga urðu kjörnir full gráðugir þegar kom að REY málum og útrásinni. Hugsanlega urðu einhverjir  innanbúðarmenn Orkuveitunnar það einnig. Þeir hafa hins vegar ekki þau völd sem til þurfti til að stýra þeirri atburðarrás sem varð, það höfðu kjörnir fulltrúar hins vegar. Aðeins einn þeirra hefur axlað ábyrgð  og sagt af sér. Nú er bakari hengdur fyrir smið.

Ég hef löngum haft sterkar taugar til Hitaveitu Reykjavíkur, síðar OR. Faðir minn helgaði fyrirtækinu starfskrafta sína frá árinu 1957 - 2000, ég bókstaflega ólst upp með heita vatninu og átti ófáar stundir með föður mínum í Öskjuhlíðinni, á Nesjavöllum, Hengli og víðar. Þetta er orkuveitufyrirtæki í eigu okkar borgaranna og var faðir minn  lítt hrifinn af þeim pólitísku afskiptum sem náðu hámarki í valdatíð R-listans enda breyttust áherslur verulega á þeim tíma.

Sú stefna sem einkennt hefur reksturinn síðustu 10 árin hefur ekki gengið út frá þeim forsendum að bæta kjör borgaranna heldur verið stjórntæki í höndum kjörinna fulltrúa sem hafa ráðstafað hagnaði fyrirtækisins í hina ýmsu málaflokka sem þeim hafa verið hugleikin hverju sinni. Hlutur hagnaðarins hefur vissulega farið í þróunar- og rannsóknarvinnu til að nýta enn frekar þær orkulindir sem við búum yfir. Lítill hluti hans, ef þá nokkur, hefur farið í að bæta kjör neytenda og raunverulegra eigenda.

Stjórnmálamenn hafa nýtt sér OR til að koma ýmsum misgáfulegum gæluverkefnum á koppinn, s.s. rækju- og bleikjueldi en einnig nýtt sér aðrinn til að greiða niður ýmsa málaflokka, s.s. leiksskóla borgarinnar en Ingibjörg Sólrún reið á vaðið með þá þróun á sínum tíma. Sú starfsmannastefna sem rekin hefur verði innan OR hefur ekki beinlínis verið í anda mannauðsstjórnunar og stjórnendur lítt sýnilegir. Oft virðast þeir uppteknari af ýmsum frístundum en stjórnunarstörfum. 

Hins vegar ber að hafa í huga að með forstjóranum tapast gríðaleg reynsla og þekking. Aðstoðarforstjórinn sá sér leik á borði fyrir rúmu ári síðan og tók við einkareknu fyrirtæki í orkugeiranum. Fór út með gríðalega þekkingu. Nú standa menn uppi með lögfræðing í æðstu stöðu með lítt megnuga borgarfulltrúa á bak við sig sem greinilega eru ekki sterkir á svellinu þegar kemur að sérfræðiþekkingu á sviði orkumála.

Samskipti við OR er harla lítið spennandi og hálfleiðinlegt að þurfa að eiga þau yfir höfuð. Þó er það svo að einokun fyrirtækisins er algjör. Þó hægt sé að kaupa hluta af orkunni af RARIK fara þau kaup öll í gegnum OR. Það bætist einungis við einn milliliður.  Staða fyrirtækisins er því mjög sterk á markaðinum og margt gott hefur fyrirtækið gert og tekið þátt í að byggja upp gríðalega mikla þjónustu, víðar en á höfuðborgarsvæðinu. Síðustu árin hafa önnur sjónarmið ráðið enda OR einungis eitt af mörgum stjórntækjum pólitískra kjörinna fulltrúa. Hvar skyldi fyrirtækið standa eftir 5 ár og hverjir skyldu vera eigendur þess á þeim tímapunkti?

 

 

Guðmundur hættir hjá OR og REY

Það skelfur meira en jörðin!

Háalvarleg staða á Suðurlandinu sem ekki er enn séð fyrir endan á. Mér fannst reyndar fréttir svolítið lengi að berast, einkum af slysum manna og ástandi húsa og enn virðist eiga eftir að skoða dreifbýlið betur, fara á bæina, meta slys á mönnum og dýrum og skoða skemmdir. Eins og staðan er núna virðist þetta hafa sloppið ótrúlega vel en menn auðvitað í losti yfir þessum hamförum og margir eiga sárt um að binda.

Mennirnir eru máttvana gagnvart náttúruöflunum, það sýnir sig enn og aftur. Það gegnir öðru máli um hamfarir af öðrum toga; pólitíkinni. Þar eru hamfarirnar beinlínis af mannavöldum og oft geta menn brugðist við á þeim vettvangi.

Á sama tíma menn voru að berjast við náttúruna á Suðurlandi, hristist jörðin og skalf í minni, fyrrum heimasveit. Þar voru menn að ganga endanlega frá sveitarstjóranum og slíta meirihlutasamstarfi.  Ástæðuna er ekki að finna í málefnaágreiningi. Meirihlutalistarnir höfðu gert samkomulag um að oddviti N-listans myndi gegna starfi sveitarstjóra í 2 ár, síðan yrði staðan endurmetin. Oddviti H-listans ákveður að það endurmat fari fram undir dagskráliðnum ,,önnur mál" á fundi sveitarstjórnar fyrir viku síðan og þá í formi tillögu þess efnis að segja upp sveitarstjóranum. Hefði verið eðlilegra að þau mál væru rædd á milli lista og sett síðan á formlega dagskrá.   Oddvitanum reyndist illmögulegt að ganga hreint til verks enda ekki vanur því fremur en forrennarar hans. Það tíðkast að stinga menn í bakið á þeim bænum. 

Oddviti H-lista er  nú komin í meirihlutaviðræður við VG og ég fórna höndum. Fagurgalinn þvílíkur að það er auðvelt að láta blekkjast enda vinurinn þrautþjálfaður í blekkingum.  Skyldu menn láta glepjast?  Eru VG menn búnir að gleyma undirferlinu, valdagræðginni og undirlægjuhættinum sem þeir urðu þó beinlínis vitni af og hófst fyrir fyrir 5 árum? Getur það verið að menn séu svona fljótir að gleyma? Ég vil ekki trúa því.

Það þarf sérstakan karakter til að smeygja sér inn undir hjá fólki, skapa trúnað og traust, gera sig ,,ómissandi" og gildan í samfélaginu. Það er erfitt að berjast gegn slíkum einstaklingum, kafbátum vil ég segja, sér í lagi ef þeir gegna mikilvægum trúnaðarstörfum sem eru íbúum ómissandi í krafti embættis og starfs síns. Þeir eru nú samt margir sem hafa séð í gegnum þetta, sem betur fer.

Sveitastjórinn og hans stuðningsmenn eiga ekkert að vera undrandi á þessari stöðu og hefður átt að vera búnir að undirbúa sig betur. Svo virðist sem þessi staða hafi komið þeim á óvart ef marka má fréttir af málinu. Þetta hefur þó legið í loftinu frá upphafi.  Umræddur  sveitarstjóri og næsti maður hans á lista, hétu okkur Guðjóni því hátíðlega að í samstarf við oddvita H-listans myndu þeir aldrei fara. Honum væri ekki treystandi. Mynduðu meirihluta svo skömmu síðar þannig að ekkert er heilagt í pólitíkinni eins og við flest þekkjum. Kosningaloforð eru oft einskins virði þegar atkvæðin eru komin í kassan.

En hvað vakir fyrir ofurlækninum er ekki gott að segja. Ekki virðist hann ætla sér sveitastjórastöðuna sjálfur. Hann vill auglýsa. Kannski hann stefni á oddvitan, ég veit ekki. Hann er náttúrlega valdamesti aðilinn í sveitarfélaginu sem formaður byggðaráðs. Vill ugglaust halda þeim völdum eða hvað?

Skrautfjöðrum hans fer fækkandi þó , hann missir sinn yfirlæknistitil um næstu áramót. Ég þykist vita að það verði honum ansi erfitt áfall að komast yfir, enda maður sem vill ráða öllu, eins og honum varð einhvern tíman sjálfum að orði. Gárungarnir segja mér að hann sé hættur við að reisa sitt tæpl. 400 fm hús, láti grunninn standa, þrátt fyrir skilyrði um að reisa þar hús innan tilskilins frests sem er löngu liðinn.  Gróa á Leiti talar um erfiða stöðu hans í viðkvæmum málum.  Það kemur mér ekki á óvart. 

Eitt er þó víst að hann er með einhverja strategiu á takteininum, ekki sá allra klókasti kannski en þó hafa menn oft blindast af fagurgalanum. Menn eru auðvitað í uppnámi, enn og aftur eru átök í málefnum sveitarstjórnar. Nú þegar allt átti að vera dottið í dúnalogn, allir vinir.  Ekki hef ég komið þar nálægt málum og erfitt að kenna mér  um. Hver skyldi vera bakarinn núna? 

Hvað sem öllum fagurgala líður þá hefur ástandið verið erfitt síðustu árin í minni, fyrrum heimabyggð og ég hef vikið að áður. Þar eru menn í vondum málum sem ekki hljóta náðina fyrir augum ráðamanna og komast hvergi inn í ,,klíkuna". Margir sjá að grasið er grænna hinum megin enda eru heilu fjölskyldunar búnar að fá nóg og eru á förum. Skal engan undra. Ekki við mig að sakast líkt og áður tíðkaðist.

Sveitastjórinn og hans fjölskylda verða nú fyrir barðinu á þeim öflum sem hafa verið allsráðandi um langt skeið. Þau eiga samúð mína alla, það er ekkert grín að missa lífsviðurværi sitt, búsetuskilyrði, svo ekki sé minnst á mannorð, æru og fjárhag. Það er einlæg von mín að Dalamenn rísi nú upp í eitt skipti fyrir öll. Ég vona einnig að það ágæta fólk í VG láti ekki glepjast og sjái í gegnum  fagurgalan.

Æðri stjórnvöld aðhafast ekki þó stjórnsýslu- og sveitarstjórnarlög séu brotin hvað eftir annað nema að menn sendi inn kvörtun eða stjórnsýslukæru. Það verða menn að fara að horfast í augu við. Hvaða íbúi sem er, er í þeirri stöðu að kalla til æðri stjórnvöld og á ekki að hika við það. Sveitarfélög og sveitarstjórn er fyrir samfélagið og íbúana en ekki fyrir menn sem mistota sér stöðu sína og völd. Það er ekkert skemmtilegt að standa í slíkum málum en það er heldur ekkert grín þegar lýðræðið er fótum troðið. 

Ætli það sé ekki farið að vera nokkuð augljóst hver meinsemdin er í samfélaginu og hver málatilbúnaðurinn hefur verið gagnvart þeim sem hafa þótt vera einhver ógn. Ég hef trú á því en hversu margir munu liggja í valnum áður en meinsemdin er fjarlægð er erfitt að segja til um. Það er undir íbúunum sjálfum komið. Menn verða að fara hrista af sér dofan og gera samfélagið að þeim draumastað sem það getur orðið. Sveitarfélagið hefur allt með sér, staðsetninguna, fegurðina og mannlífið. Það þarf að hreinsa endalega út meinsemdina. Sterkasta vopnið er að sameinast suður fyrir brekku, tilheyra stærra sveitarfélagi og vængstífa þannig þá sem ekki kunna að fara með völd.

Enn og aftur hallarekstur á dvalar- og hjúkrunarheimilinu en enginn veit með vissu hver hann er utan sveitarstjórnar enda umfjöllun og rekstur í höndum byggðaráðs og þar með ofurlæknisins. Staðan sjaldan opinberuð.  Bókfærður halli nú um 9 milljónir, hver skyldi hann vera í reynd og af hverju er halli árum saman? Hvað skyldi valda því að ársreikningar voru fyrst samþykktir í maílok?

Eftir lestur minn á nýsamþykktri fundargerð sveitarstjórnar er ljóst að VG hafa fallið fyrir fagurgalanum og eru á leið í meirihlutasamstarf með superboy. Ansi er ég hrædd um að þeir eigi eftir að sjá eftir þeirri ákvörðun sinni þegar fram í sækir. Hvað þá?

 

Samningar BSRB við ríkið

Svo bregðast krosstré sem önnur tré. Hefði seint trúað því að Ögmundur myndi samþykkja slíka samninga. Snautlegir eru þeir, á því er enginn vafi og engin leiðrétting til ummönnunarstétta. Það er hins vegar álitamál hvort Ögmundur eigi að standa í kjaraviðræðum fyrir BSRB enda starfandi þingmaður. Í öllu falli er hann eins og blaðra sem allt loft er úr. Ekki skortir á stóryrðin, virðist fullur af baráttuvilja en þegar á hólminn er komið; ekki neitt.

Samninganefndir BHM og félags framhaldsskólakennarra eru ekki öfundsverðar. Ríkið búið að leggja línurnar; þetta er það sem verður samið upp á.

Ég er ekki viss um að félagsmenn samþykki samninga á þessum nótum, jafnvel þó þeir verði til 10-12 mánaða. Ég hef þá trú að bæði hjúkrunarfræðingar og framhaldsskólakennarrar séu löngu búnir að missa þolinmæðina. 20.300 kr hækkun mánaðarlauna er ekki  upp í nös á ketti. Þessar stéttir hafa dregist það langt aftur úr launum. Ekki bætir það stöðuna að ríkið hefur ekki samþykkt að koma til móts við t.d. hjúkrunarfræðinga með álagsgreiðslum sem sannarlega hefur verið þörf á. Þar hefur stéttum verið mismunað. Einhverra hluta vegna hefur dómsmálaráðherra meiri völd í þessum efnum en aðrir.

Hjúkrunarfræðingar hafa þegar sýnt fram á samstöðu þegar á reynir.  Ég er stolt af samninganefnd F.H.Í fyrir að hafna snautlegu tilboði samninganefndar ríkisins. Það er með öllu óáættanlegt.

 

 

Samningar gerðir við ríkið

Sjúskuð umræða

Óttalega geta sumir verið á lágu plani. Það er ekki oft sem ég ergi mig undanfarið en kemst ekki hjá því þegar ég hef heimsótt vini mína hjá FF.

Magnús Þór fer hamförum eftir síðasta útspil sitt á Akranesi. Ég get vissulega tekið undir mörg sjónarmið sem komu fram hjá honum vegna móttöku flóttamanna. Stjórnvöld hafa ekki staðið nægilega vel að þeim málum og þurfa virkilega að hysja upp um sig brækurnar í þeim efnum sem og öðrum.  Hins vegar get ég ekki fallist á þá aðferðafræði sem Magnús beitti, stóryrtar yfirýsingar í fjölmiðlum án undangenginnar umræðu innan bæjarstjórnar. Á þeim vettvangi var hann í góðri aðstöðu til að hafa áhrif á undirbúning flóttamannanna sem formaður velferarráðs. Hann kaus hins vegar að kljúfa meirihlutan og varpa sprengjum. Mér er því til efs að það hafi verið slakur undirbúningur stjórnvalda sem hvíldi svo þungt á herðum hans, það þungt að hann var tilbúinn til að fórna sæti sínu og samstarfi við kollega sinn. Er farin að hallast að því að hann sé á móti því að umræddir flóttamenn  komi til landsins og þá einkum og sér í lagi í hans sveitarfélag. Í öllu falli var þetta útspil  hans ekki klógt og skilaði honum engu. Hann glataði öllum trúverðugleika,  trausti margra og rýrði fylgi FF svo um munar. Hann einfaldlega tapaði.

Ég hef fylgst með þeim Bakkbræðrum um hríð, Magnúsi Þór, Jóni M, Viðari og síðan Sigurjóni sem ég hef hingað til haldið að væri á aðeins hærra plani en þeir bræður.  Mér fannst hann kjarkaður að taka slaginn í Norðausturkjördæmi enda öflugur pólitíkus. Það vantaði ekki mikið upp á að hann kæmist inn og hef ég þá skoðun að ef klofningur hefði ekki komið upp við Margréti Sverris og ef menn hefðu spilað betur úr sínum spilum, hefði hann komist inn. Það er auðvitað hundfúlt að missa þingsætið sitt, enginn efast um það en eins og allir vita þá er ekkert öruggt í pólitíkinni.

Bakkabræður eru iðnir við að kenna Kristni H um allt sem miður fer. Kalla hann flokkaflakkara og halda því fram að hann kljúfi alla flokka sem hann kemst í tæri við. Hann er þá býsna áhrifamikill ef honum tekst það, það verður að segjast eins og er. Skyldu menn vanmeta eða óttast styrkleika hans þá?

Það tekur ekki langan tíma að rifja upp pólitískan feril Kristins, hann var lengst af í Alþýðubandalaginu sem lagði upp laupana og stofnað var nýtt stjórnmálaafl; Samfylkingin. Hann kaus að ganga ekki inn í það afl og hefur haft sínar málefnalegu ástæður á bak við þá ákvörðun líkt og margir aðrir sem kusu að gera slíkt hið sama.

Næsti viðkomustaður Kristins var Framsóknarflokkurinn sem hann vann ötullega fyrir og fáir jafn trúir þeirri stefnu sem sá flokkur boðaðið. Meira að segja ég trúði þeirri stefnu framan af og heillaðist af henni. Manngildi ofar auðgildi, vöxtur og ég veit ekki hvað og hvað. Hins vegar kom í ljós að yfirlýst stefna var tómið eitt í hugum forystunnar sem fór allt aðrar leiðir en flokkurinn hafði samþykkt og studdi. Kvótamálið, einkavæðing bankanna, Íraksmálið og fjölmiðlafrumvarpið eru fáein dæmi um stór mál þar sem formaðurinn og hans skósveinar fóru gegn samþykktum flokksins. Formaðurinn fór einfaldlega sínar eigin leiðir, eftir eigin hentugleika án stuðnings varaformanns og oftar en ekki án stuðnings ritara flokksins. 

Þegar sögulegar staðreyndir eru skoðaðar átti þessi foringjastjórnun formanns Framsóknarflokksins ekki að koma neinum á óvart. Halldór sóttist ungur eftir áhrifum og völdum, var orðinn varaformaður árið 1980. 1991 fór hann gegn eigin formanni í málefnum um EES samninginn og náði yfirtökum árið 1994. Halldórsarmurinn svonefndi;Valgerður Sverris,Finnur Ingólfs, Jóhannes G. Sigurgeirs, Jón Kristjáns og Ingibjörg Pálma fylgdu sínum formanni eftir. Á hinum vængnum voru menn eins og Guðni Á, Guðmundur Bjarna, Jón Helgason og fleiri. Sem sé klofningur innan flokksins í áratugi. Mönnum var skipt út eins og gengur; þegar einhverjiir hættu, komu nýjir inn í staðinn. Þessi valdahlutföll er enn við lýði þó að Halldór sé farinn. 

Kristinn gagnrýndi forystuna hiklaust þegar hún fór gegn samþykktum flokksmanna. Eðlilega. Hann hafði kjark til þess enda trúr sinni sannfæringu. Hvernig hann klauf Framsóknarflokkinn get ég ekki með nokkru móti séð, hann var löngu klofinn í herðar niður áður en hann gekk í flokkinn. Framsóknarflokkurinn er enn klofinn þó Kristinn sé farinn.

Nú vilja Bakkabræður halda því fram að Kristinn hafi valdið klofiningi innan FF. Enn er ég undrandi og fæ ekki séð hvernig það getur staðist. FF klofnaði í herðar niður með inngöngu Jóns Magnússonar og félaga með þeim afleiðingum að Margrét Sverrisd og fleiri yfirgáfu flokkinn. Ekki var Kristinn genginn í flokkinn á þeim tíma. Bakkbræður fylkja sér í kringum Idolið sitt; Jón M sem greinilega liggur á að komast til valda. Varaformanninum liggur einnig mikið á. Það sjá allir sem fylgjast eitthvað með umræðunni og FF.  Menn virðast ætla að núverandi formaður muni hætta innan skamms og ætla sér koma sér vel fyrir hjá kjötkötlunum. Hinn ungi ofurhugi Viðar Guðjohnsen virðist ekki þurfa mikla hvatningu og fer offari, er ofta en ekki beitt fyrir vagninum.  Umræðan ævinlega sú sama; málefni innflytjenda og Kristinn H. en allt sem miður fer, er honum að kenna. Mikill er máttur mannsins. Hef þó ekki orðið vör við annað að hann haldi sig við yfirlýsta stefnu flokksins og verji hana út á við eins og honum ber að gera.

FF verða að huga að eigin stefnu í innflytjendamálum og framsetningu hennar. Bakkabræður eru með allt annan boðskap en kemur fram í opinberri stefnu flokksins. Framsetningin er með þeim hætti að fæstir skilja boðskapinn á annan veg en þann að þeir séu alfarið á móti innflytjendum, einkum og sér í lagi múslimum eins og margoft hefur komið fram í skrifum Jóns Magnússonar. Er einhver furða þó þeir fái gagnrýni?? 

Mér finnst þessi umræða orðin sjúskuð og þvæld. Bakkabræður geta ekki tekið gagnrýni án þess að fara hamförum og upp á háa- C.  Að einhver dirfist til að vera á öndverðum meiði virðist vera í ætt við landráð, svo heiftug eru viðbrögðin. Menn verða að fara ákveða hvorum megin þeir ætli sér að vera í þessari umræðu. Sú stefna sem Bakkabræður hafa unnið eftir er alla vega ekki að skila FF hljómgrunn meðal landsmanna, hvað þá auknu fylgi. Strategian er á góðri leið með að ganga frá flokknum, um það er ekki að villast. Bakkabræður eru illa haldnir af strútsheilkenninu ef þeir sjá þær staðreyndir ekki. Klofningur innan FF varð fyrir margt eitt löngu og orsakirnar er að finna í baráttunni um völd og áhrif. Kristinn H. er ekki orsök þess klofings, meinsemdin er eldri og liggur dýpra. Þó máttur Kristins sé mikill þá getur hann ekki frekar en við unnið í og breytt fortíðinni. Svo einfalt er það. 

Menn þurfa að grafa hausinn upp úr sandinum og átta sig á raunverulegri stöðu og meinsemd FF ef þeir ætla sér að kjósendur taki mark á þeim og tjá sig um málefni innlflytjenda í samræmi við yfirlýsta stefnu.  Þeir sem velja þann kostinn að vera á öndverðum meiði viðstefnu FF, þurfa að koma út úr skápnum.