Íbúðalánasjóður til bjargar

Er það svo? Menn hamast við að mæra áhrif breytinganna á stöðu einstaklinga. Miðað við brunabótamat en hámarkslán þó 20 milljónir. Hversu stóra blokkaríbúð er hægt að fá fyrir þá upphæð? Trúlega nóg fyrir  ungt og barnlaust fólk eða hvað?? Hvað með aðra aldurshópas em eru að eignast sína fyrstu íbúð eða jafnvel að byrja upp á nýtt?  Hvað með þá sem þurfa að skipta um húsnæði af einhverjum ástæðum?? Hvað með landsbyggðina?

Ég skil hins vegar ekki þörfina að koma bönkunum til aðstoðar vegna íbúðarlána sem þeir lánuðu til hægri og vinstri. Flestir ef ekki allir bankarnir eru að velta milljörðum-billjónum evra á ári. Kannski lausafjárstaða þeirra hafi rýrnað en þurfa þeir þá ekki einfaldlega að hagræða í eigin rekstri? 

Við skulum átta okkur á því að það voru bankarnir sem fóru út í samkeppni við Íbúðalánasjóð en ekki öfugt. Hvað vakir fyrir ráðamönnum stjórnarflokkanna? Halda þeir virkilega að menn séu með hausinn það djúpt í sandinum að þeir sjái ekki í gegnum þetta nýjasta útspil ríkisstjórnar?

Ég vil gjarnan horfa á jákvæðu hliðarnar en ég sé þær ekki margar í þessari stöðu. Eigi þetta að vera mótvægisaðgerðir ríkistjórnarinnar, hvernig verður framhaldið???

Ái!  Vonbrigðin eru all nokkur og stefna ríkisstjórnarflokkanna enn óljós í þessim atriðum sem og öðrum

Íbúðalánasjóður til bjargar