Þar kom að því

Búin að ganga á allar varabirgðir og "puncteruð" í kvöld. Skreið heim eftir langan dag og orkaði ekki meir. Skreið upp í sófa og man ekki meir fyrr en tíkin mín hún  Díana ætlaði mig lifandi að drepa með gelt um kl.22.00. Einhver að banka niðri og þegar ég loksins skreið niður til að fara til dyra, var sá hinn sami á bak og burt, örugglega fyrir löngu síðan enda var ég lengi að velta mér niður stigann.

Ég verð einfaldlega að viðurkenna það að þrekið er ekki að fullu komið og álagið of mikið. Síðasta helgi tók sinn toll enda gekk mikið á. Hrikaleg mistök sem ég þurfti að leiðrétta fyrir mánudaginn, hvað sem tautaði og raulaði.  Veit ekki hvenær þau mistök urðu né hverjum var að "kenna" enda skiptir það ekki öllu máli heldur það eitt að þau voru leiðrétt. Allur laugardagur og sunnudagur fram á kvöld fóru í að endurskipuleggja og leiðrétta mistökin.

Álagið hefur margfaldast við það að missa tölvuna og öll gögnin. Það að þurfa að byrja upp á nýtt á öllu því sem ég er búin að gera og það í stresskasti sökum tímaskorts hefur einfaldlega verið of mikið. Ég rétt næ í skottið á mér á sunnudegi eftir vinnuvikuna og þá með því að sitja alla helgina og vinna upp verkefnin. Viðbót við þá vinnu er einfaldega of mikið.

Þetta er fyrsti dagurinn síðan ég byrjaði að kenna í haust sem ég hef ekki farið beint í tölvunna þegar heim er komið og hamast í verkefnavinnu og yfirferð.   Það verður bara að vera svo í þetta sinn. Ég ætla nefnilega, aldrei slíku vant, að hlusta á skrokkinn og staldra við í kvöld. Enda búin að sofa hvort eð er lungan af kvöldinu.

Búin að vera býsna verkjuð og vel fundið fyrir þrekleysi að undanförnu, tek það sem merki um of mikið álag og þarf því aðeins að draga úr fartinni. Veit að mínir nemendur sýna því skiling. Extra mikið að gera í kennslunni vegna vinnustaðanáms og ég ein að halda utan um allt. Sé það nú að það hefði verið skynsamlegra að eftirláta einhverjum öðrum hluta af pakkanum.  Er maður ekki alltaf að læra af mistökunum? 

Miðannarfríið verður kærkomin hvíld, get ekki beðið eftir því að hitta krakkana. Dreymir reyndar um það eitt þessa dagana að búa úti á Spáni eða Kanaríeyjum í sól og hita og umfram allt: afslappelsi og að sinna einhverri vinnu í rólegu umhverfi. Geri það þegar ég verð rík, ætti kannski að kaupa mér hlut í  REI og verða milljarðamæringur en fæ örugglega ekki tækifæri til þess.

En í öllu falli, nú verður farið að sofa fyrir miðnættið til tilbreytingar. Ætti að verða hressari á morgun og geta tekið á því þá til að bæta um sinnuleysið í kvöld.