Enn önnur helgin

Þá er enn önnur helgin komin og það hálfnuð.  Er á heimleið og nóg að gera í kotinu en margar vinnufúsar hendur reiðubúnar. Veðrið ekki beint aðlaðandi en það verður bara að hafa það. Ætlaði reyndar að vera farin en ég verð víst að sníða mér stakk eftir vexti, líkt og aðrir.

Staðið í brasi með hestakerruna, búin að týna lyklinum sem læsir henni og ekki nógu handsterk til að klippa lásinn í sundur sjálf.  Allt skal þetta hafast með þolinmæðinni. Í tilfellum sem þessum finnur maður fyrir "karlmannsleysinu".

Í öllu falli verða ermar brettar upp þessa helgina, ekkert annað í stöðunni en að bíta á jaxlinn. Í öllu falli verða tíkurnar alsælar að vera úti frá morgni til kvölds frjálsar. Gaman hjá þeim og fínt fyrir mig enda Díana mín sérdeilis frábær varðhundur

Allt gengur vel hjá krökkunum úti, hefðbundin aðlögun í gangi en mér heyrist allt ganga að óskum. Hlakka ekki lítið til að heimsækja þau út og líta íkringum mig. Verst að ég hef misst af haustblíðunni þar ytra, en það kemur haust eftir þetta haust.

Ótrúlega skrítið að þurfa ekki að standa í smalamennsku þetta haustið, sá tími er liðinn hjá mér í bili a.m.k.  Enginn veit sína framtíð segir einhvers staðar og ég verð að trúa því að þessar breytignar séu til góðs. Maður þarf stundum að gera meira en gott þykir og ekkert annað en að taka því.