Hetjur

Enn ein hetjan fallin fyrir krabbameininu. Ung og falleg kona sem hefur sýnt fádæma styrk og barátturkraft í sínum veikindum. Hún, líkt og aðrar hetjur, neitaði að gefast upp fyrir þessum vágest sem sjúkdómurinn er.
Fréttir sem þessar minna mann á hversu lífið er dýrmætt en stutt. Góð heilsa er ekki sjálfsögð forréttindi og ber að virða sem slíka. Lífinu á maður að lifa lifandi, njóta hverrar stundar en dvelja ekki við vonbrigði, áföll og veraldlega hluti sem skipta ekki máli. Fortíðinni getum við aldrei breytt, einungis dregið lærdóm af henni. Að eyða dýrmætum tíma í að sýta orðinn hlut er engum til gagns. Það er dagurinn í dag sem skiptir máli, okkur á að hlakka til morgundagsins og forðast þá sem vilja skaða mann og meiða.

Ein önnur hetja, Þórdís Tinna, berst við lungnakrabbamein á lokastigi. Skrif hennar hafa oftar en ekki verið mér innblástur og hvatning. Ótrúlega jákvæð og sterk kona og fyrirmynd margra í hennar sporum.  Ég er stolt af þjóðinni fyrir að styrkja hana í baráttunni og yndislegt hvað hún er ákveðin í að njóta hverrar mínútu með dóttur sinni. Samhugur í verki hefur stuðlað að því að einhverju marki að hún geti það. Við Íslendingar kunnum að standa saman og Þórdís á marga góða að.

Búin að fara í mitt tékk til Sigurðar Böðvars, léttir að hitta hann. Blóðprufur á morgun og skann og sneiðmyndir í næstu viku og svör í þar næstu ef tækin hjá Domus verða komin í lag. Allt lítur vel út, fram til þessa, Sigurður sáttur við framfarir mínar. Nú er bara að krossleggja fingur, sjálf er ég bjartsýn en storka ekki örlögunum.

Úthaldið smátt og smátt að koma, veit að vinnan gerir mér gott þegar upp er staðið. Þvílík forréttindi að geta unnið og ekki spillir fyrir ef maður gerir öðrum gagn.